Z rozmyślań przy śniadaniu - Myslovitz

Znowu świt, wyczerpana noc

Oczy gwiazd dawno zamknął wiatr

Przemywając twarz

Uciszam gwar

Jeszcze ciepłych snów

Gęsta mgła kryje senny świat

Z nieba spadł anioł z twarzą psa

Stary most stoi tam gdzie stał

Wychodzę z domu I mówię sobie

Że będzie to ostatni dzień kiedy jestem…

Pusty szept zalał zalał pusty park

Тағы да таң атты, шаршаған түн

Жұлдыздардың көздері желден әлдеқашан жабылған болатын

Бетімді жуу

Мен дыбысты өшіремін

Әлі де жылы армандар

Қалың тұман арман әлемін жасырады

Аспаннан ит жүзді періште түсті

Ескі көпір тұрған жерінде тұр

Мен үйден шығып, өзім айтамын

Бұл менің соңғы күнім болатынын...

Бос сыбыр қаңырап бос тұрған саябақты басып қалды