Przypadek Hermana Rotha - Myslovitz

Lubię siłę czerni

I nieużywania słów

Wszystkiego, co niezmienne

W nicości za oknem, gdy budzą się mgły

Lubię starych ludzi

Bo starość jest jak mgła

Patrząc wprost w jej pustkę

Pragnę tym bardziej, im więcej mam lat

Ty, on i ja

Środek jakby był ze szkła

Nie zapomnę tamtych dni

Szukałem Cię w odbiciu szyb

Tonę we współczuciu

Głębiej z każdym dniem

I choć wiem, że już nie wrócisz

Moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk

Ty, on i ja

Środek jakby był ze szkła

Nie zapomnę tamtych dni

I szukam Cię…

Bo tak mało wciąż wiem

Tak mało wciąż jest

W tym wszystkim… mnie

Маған қараның күштілігі ұнайды

Және сөздерді қолданбау

Өзгерте алмайтынның бәрі

Тұман оянғанда терезенің сыртындағы жоқтықта

Маған қарт адамдар ұнайды

Өйткені кәрілік тұман сияқты

Оның бостығына тіке қарау

Мен мұны көбірек қалаймын, соғұрлым қартайдым

Сен, ол және мен

Іші шыныға ұқсайды

Ол күндерді ұмытпаймын

Терезелердің шағылысқанынан сені іздедім

Мен жанашырлыққа батып бара жатырмын

Күн сайын тереңірек

Сенің қайтып келмейтініңді білсем де

Менің өмірім әлі де белгісіздік пен күйзеліске толы

Сен, ол және мен

Іші шыныға ұқсайды

Ол күндерді ұмытпаймын

Ал мен сені іздеймін...

Өйткені мен әлі де аз білемін

Әлі де аз

Осының бәрінде... мен