Я тебя люблю - Моральный кодекс

Июльский полдень за окном.

Бродит меланхолия.

Легкий танец штор.

Теперь все кажется мне сном.

Фотография твоя на столе с тех пор.

Я смотрю в упор на тебя.

А вокруг небес синева;

Что-то тихо шепчет листва

В час, когда любые слова

Все равны нулю.

Просто посмотри мне в глаза,

В них прозрачных волн бирюза.

Хочется мне просто сказать:

«Я тебя люблю!»

Здесь все из солнечных лучей:

Меланхолия стихов — золотая нить.

Я помню все до мелочей.

Аромат твоих духов не могу забыть.

Как теперь мне быть без тебя?

А вокруг небес синева;

Что-то тихо шепчет листва

В час, когда любые слова

Все равны нулю.

Просто посмотри мне в глаза,

В них прозрачных волн бирюза.

Хочется мне просто сказать:

«Я тебя люблю!»

Шілде күні түс ауа терезенің сыртында.

Меланхолия созылады.

Жеңіл перде биі.

Қазір маған бәрі арман сияқты болып көрінеді.

Сіздің суретіңіз содан бері үстелде.

Мен саған тік қарап тұрмын.

Ал аспанның айналасы көгілдір;

Жапырақтарды бірдеңе үнсіз сыбырлайды

Кез келген сөзді айтатын сағатта

Барлығы нөлге тең.

Тек көзіме қарашы

Оларда көгілдір мөлдір толқындар бар.

Мен жай айтқым келеді:

«Мен сені жақсы көремін!»

Мұнда бәрі күн сәулесінен:

Поэзияның мұңы – алтын арқау.

Мен бәрін ұсақ-түйекке дейін есімде сақтаймын.

Мен сенің әтіріңнің иісін ұмыта алмаймын.

Енді сенсіз қалай боламын?

Ал аспанның айналасы көгілдір;

Жапырақтарды бірдеңе үнсіз сыбырлайды

Кез келген сөзді айтатын сағатта

Барлығы нөлге тең.

Тек көзіме қарашы

Оларда көгілдір мөлдір толқындар бар.

Мен жай айтқым келеді:

«Мен сені жақсы көремін!»