Yalnızlık Senfonisi - Model

Anladım, sonu yok yalnızlığın.

Her gün çoğalacak.

Her zaman böyle miydi?

Bilmiyorum...

Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak.

Alışır her insan alışır zamanla,

Kırılıp incinmeye.

Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp,

Yeniden ayağa kalkmak.

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte.

Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette.

Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum...

Hadi gelin üstüme korkmuyorum!

Bulutlar yüklü.

Ha yağdı ha yağacak üstümüze.

Hasret...

Yokluğunla ben baş başayız.

Nihayet...

Түсінемін, жалғыздықтың шегі жоқ.

Ол күн сайын көбейе береді.

Әрқашан осылай болды ма?

Мен білмеймін...

Балалық шақта жылауға болмайтын сияқты.

Уақыт өте келе бәрі үйренеді,

Бұзылу және жарақат алу.

Өйткені қарапайым нәрсе жойылып, жойылады,

Қайта тұру үшін.

Жалғыздығым жолымда, күтуде.

Ауырсыну мені бақылап тұр.

Күтемін, күтемін, күтемін...

Жүр, мен қорықпаймын!

Бұлттар жүктелді.

Жаңбыр жауады, бізге жаңбыр жауады.

Сағыныш...

Мен сенің жоқтығыңмен жалғызбын.

Ақырында...