Why Do We Live? - Mithras

To till the earth in our gardens

To reap whatever we have sown

To fade as life’s flame slowly wanes

While gazing forlorn

At the horizon

To scratch at dust in barren deserts

To clutch at all which we can claim

To flail as death’s hand reaches out

Never thinking beyond the bars of our cage

To plant our seeds in far oases

To set free that which we create

To rejoice as the wheel turns again

Dreaming far beyond

The bounds of our realm

Why do we live?

Біздің бақшалардағы жерді  өңдеу үшін

Не ексек, орып алу үшін

Өмірдің жалыны баяу сөнген сайын сөну

Көңілсіз қарап отырып

Көкжиекте

Тақыр шөлдерде шаңды тырнау

Біз талап ете алатын барлығын ұстау

Өлімнің қолы созылғандай серпілу

Ешқашан біздің тордың торынан асып кетпеу

Алыс оазистерге тұқым себу үшін

Біз жасайтын  босату үшін

Доңғалақ қайта айналғанда қуану үшін

Армандаудан алыс

Біздің аумақтың шекаралары

Неге біз өмір сүріп жатырмыз?