Наверное всё - Мишины дельфины

Я начинаю уставать, от тесноты и друзей,

Я начинаю уставать, от порошков и бл*дей,

От признаний в любви с набитым пищею ртом,

Я начинаю уставать и жить единственным днем.

Со мной делятся кайфом все, кому невмоготу,

Ведь каждому страшенно умирать одному.

Ведь каждый желает, чтобы с ним кто-то шел,

По белым дорожкам, разметившим стол.

Я начинаю уставать, от бытовой суеты,

Я с подсолнечным маслом сожрал все мечты,

Я начинаю уставать, от себя самого

И сливаю в желудок чужое вино.

Я не падаю в пропасть, я вишу на руках,

Но это не сила, а всего лишь страх.

Я начинаю уставать от того, что сказал,

Я начинаю уставать, но я еще не устал.

Мен көп жиналудан және достардан шаршай бастадым,

Мен ұнтақтар мен жезөкшелерден шаршай бастадым,

Аузы асқа толы махаббат туралы мәлімдемелерден,

Мен шаршай бастадым және бір күн өмір сүремін.

Шыдауға келмейтіндердің бәрі менімен бөліседі,

Өйткені, бәрі жалғыз өлуге қорқады.

Өйткені, бәрі біреудің өзімен бірге жүргенін қалайды,

Үстелді белгілеген ақ жолдар бойымен.

Мен күнделікті күйбең тірліктен шаршай бастадым,

Барлық арманымды күнбағыс майымен жедім,

Мен өзімнен шаршай бастадым

Ал мен ішіме бөтен шарапты құямын.

Мен тұңғиыққа құламаймын, қолыма ілінемін,

Бірақ бұл күш емес, тек қорқыныш.

Мен айтқан сөздерімнен шаршай бастадым

Мен шаршай бастадым, бірақ әлі шаршаған жоқпын.