The River - Mirah

Skies went dark, got hard to see my body all stretched out

Territory to touch and make a path to lead you down

If I could hold the wildest winds from blasting through my house

Then I could shine a beacon whether floats, fine, yes, or drowns (???)

But there was no heat, it all had been extinguished, snuffed right out

That was not the way I meant to disappoint the crowd

If you want my center, please don’t slice so much around

And if you won’t be having me, watch the sorrow shake my mouth

And you don’t want to hurt me

But you don’t want to need me

So how can you receive me?

Take a seat, don’t grieving be, let’s settle this all out

Then one by one, I’ll take these from the caverns of my mouth

The teeth who mash and teeth who make my tender muscles shout

A last goodbye to lose what once I’d never known with out

And in my mind, the river runs, a straight line through the town

Never bending only sending stuff from north to south

Under bridges fishes wear the currents like a gown

And I will swallow crookedness, not let it drag me down

Afraid that if I cut you loose

You’d never again want me to

Embrace you in your solitude

Now in our eyes, we both still find the perfect place to rest

We’ll unfold wings and fly a while, before the next caress

The atmosphere will hold us dear, and teach us how it’s best

To both feel free and satisfied, our two souls will be blessed

Before my eyes, the fireflies they make the night sky low

Captured by the sounds of all the horns that the frogs blow

Through tears so thick, like glue they drip and build a castle slow

I can see you saved for me the sweetness that still glows

And though you’re still my Hercules

Neptune’s the one who’s taken me

Come on, lay that strength upon my sea

Steady the string and snap it down the dust gets in my face

A borderline to not cross, mind our manners, keep in place

Still, I recall you once extended me with handsome haste

A rope to climb, to call all mine, to ascend you with grace

Now we will burn the fog away, our hearts are like the sun

We moved it now, that’s a way down, and though the change was rough

We’ll find our lives are kinder without complications of

The fear in me that had taken seed and crowded out the love

I want you and I let you go

Though we can still walk on the same road

If we don’t try it, we’ll never know

Аспан қараңғыланып, денемнің созылғанын көру қиынға соқты

Қол                   сізді                                                                   Сізді                                                      сені                                                                                   территория

Мен                                                                         |

Сонда мен қалқып кетсе де, жақсы, иә немесе суға батып бара жатқан маякты жарқырата аламын (???)

Бірақ жылу жоқ, бәрі сөніп, сөніп қалды

Мен көпшіліктің көңілін қалдырғым келмеді

Егер сіз менің орталымды алғыңыз келсе, сонша кеспеңіз

Ал егер менде болмасаңыз, мұңның аузымды шайқағанын қараңыз

Сіз мені ренжіткіңіз келмейді

Бірақ сіз мені қажет еткіңіз келмейді

Сонымен мені қалай қабылдай аласыз?

Отырыңыз, мұңаймаңыз, мұның бәрін шешейік

Содан кейін мен оларды бір-бірден аузымдағы үңгірлерден аламын

Менің нәзік бұлшық еттерімді шайқайтын тістер

Мен бұрын ешқашан білмеген нәрсені жоғалтумен соңғы қоштасу

Менің ойымда, өзен ағып өтеді, қаланы тіке басып өтеді

Ешқашан иілмеңіз, тек солтүстіктен оңтүстікке заттарды жіберіңіз

Көпірлердің астында балықтар халат сияқты ағыс киеді

Мен қисықтықты жұтамын, ол мені төмен түсірмейді

Мен сені босатып аламын ба деп қорқамын

Сіз мені енді ешқашан  қаламайсыз

Сізді жалғыздықта құшақтаңыз

Енді біздің көзімізде екеуіміз де демалу үшін тамаша орынды табамыз

Келесі сипау алдында қанаттарын жайып, біраз ұшамыз

Атмосфера бізді қадірлеп                                                                                                                                       |

Екеуін еркін сезіну және қанағаттану үшін екі жанымыз да жарылқайды

Менің көз алдымда, олар түнгі аспанды төмен түсіреді

Бақалар соққан барлық мүйіздердің дауыстары қалыпталады

Желім сияқты қалың көз жасы тамшылап, баяу сарай салады

Әлі де жарқырап тұрған тәттілікті маған сақтап қойғаныңызды көріп тұрмын

Сіз әлі менің Геркулесім болсаңыз да

Мені алып кеткен Нептун

Жүр, бұл күшті менің теңізіме сал

Жіпті бекітіп, бетіме кірген шаң үшін оны іліп қойыңыз

Кетпеу керек шекара, әдептілікке назар аударыңыз, орнында ұстаңыз

Әйтсе де, бір кездері сіз мені керемет асығыспен ұзартқаныңыз есімде

Өрмелеуге арқан , барлығымды шақыру    сені рахыммен көтеру 

Енді біз тұманды жоямыз, жүрегіміз күн сияқты

Біз оны қазір көшіп кеттік, бұл жолдан да, өзгеріс дөрекі болды

Біз өміріміздің асқынусыз мейірімді екенін көреміз

Мендегі үрей мен махаббатты сөндірді

Мен сені қалаймын және сені жіберемін

Дегенмен, біз әлі де бір жолда жүре аламыз

Егер біз оны сынамасақ, біз ешқашан білмейміз