Мы вам читаем стихи - МАВАШИ group

Мы вам читаем стихи, мы этим горим и вы вместе с нами,

В стране немых и глухих мы — репродуктор, вы — наше знамя.

Тот, что недалеко от тебя — по правую руку и тот, что слева,

Он, как и ты, как мы, как я в смутное время сделался смелым.

И это нормально, пока что быльем поросло,

Когда за стихи зажали буквально и за ремесло нам пока что везло.

Вы можете петь вместе с нами, читать, понимать и быть близко,

И дело не в деньгах или подписках, мы — репродуктор, вы — наше знамя.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Мы вам читаем стихи, и может, за это мы будем биты,

Нас тянет сюда словно магнитом, как поводырь для слепых.

Ты можешь забрать свое завтра ты, должен всему научиться,

Но никто не сказал, за правду, что тебя станут учить.

И вот тебе уже тридцать!

Проснись, наконец, эта утопия — вымысел.

Для чего и к чему мы стремимся, мы вместе поем,

И я так ухитрился, что все вы смешались без примесей.

Но нам известно доподлинно, что есть другая реальность,

Там ты и я рука об руку бросаем вызов фатальности.

Для тебя,

Для тебя,

Для тебя.

Метаются все, как листва на ветру,

В потоке забыв для чего этот труд.

В стране слепых, немых и глухих

Мы вам читаем стихи.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Мы все холсты, пиши мечты,

Нутром своим мы вам читаем стихи.

Біз саған өлең оқыдық, біз онымен оттаймыз, сен бізбен біргесің,

Мылқаулар мен саңыраулар елінде біз дауыс зорайтушымыз, туымызсың.

Сенен алыс еместегісі оң жаныңда, бірі сол жаныңда,

Ол да сендей, біздей, мен сияқты қиын-қыстау заманда батыл болды.

Бұл қалыпты жағдай, әзірге ол өсті,

Олар поэзия мен қолөнер үшін сөзбе-сөз қысылғанда, біз әлі күнге дейін бақытты болдық.

Бізбен бірге ән айта аласыз, оқи аласыз, түсініңіз және жақын болыңыз,

Және бұл ақша немесе жазылым туралы емес, біз дауыс зорайтқышпыз, сіз біздің туымызсыз.

Біз бәріміз кенеппіз, арман жазамыз,

Біз сізге өлең оқыдық.

Біз бәріміз кенеппіз, арман жазамыз,

Біз сізге өлең оқыдық.

Саған өлең оқыдық, бәлкім сол үшін ұрып та кетерміз,

Біз мұнда магнит сияқты, соқырларға жол көрсетуші сияқты тартыламыз.

Сіз ертеңіңізді ала аласыз, сіз бәрін үйренуіңіз керек,

Бірақ ешкім саған үйретемін деп шынын айтқан жоқ.

Ал енді сен отыздасың!

Оян, ақырында, бұл утопия – фантастика.

Неге және неге ұмтыламыз, біз бірге ән айтамыз,

Мен бәріңнің арамсыз араласуларың үшін ойлап таптым.

Бірақ біз басқа шындық бар екенін анық білеміз,

Онда сіз бен біз қол ұстасып, өлімге қарсы тұрамыз.

Сен үшін,

Сен үшін,

Сен үшін.

Жапырақтар желдей ұшып кетті бәрі,

Ағында бұл жұмыстың не үшін екенін ұмытып.

Соқырлар, мылқаулар мен саңыраулар елінде

Біз саған өлең оқыдық.

Біз бәріміз кенеппіз, арман жазамыз,

Біз сізге өлең оқыдық.

Біз бәріміз кенеппіз, арман жазамыз,

Біз сізге өлең оқыдық.