Лампа - МАВАШИ group

На холодных скрижалях моего сна,

Мы рисовали себя, пылая как ярость в сердцах.

Хмурых картин блики, комнат истошные крики,

Одинокий кретин, прикинь,

Отражение дня, там так мало огня.

Только синее пламя горит, его нам не потушить.

Нам приказали тут жить.

Мы привидения в твоих сновидениях.

Пустое презрение, потери и прерия оставь в глубине.

И засыпай по ночам, не думай ни о чем.

Засыпай на плечах, пусть греет горячо.

В небе из окна — лампа, Луна-юла.

Луна-юла (х7)

Мы снова с тобой в этой старой квартире, я и ты словно в тире,

Так вышло, я стану мишенью — твоей тенью.

Мне не привыкать, и ты в этом мире — не жертва.

Так сам воспитал — одинокий жестокий болван.

Нам приказали тут жить, но я не живу без тебя.

Ты муза моя слабеешь, день ото дня, как тень от огня.

И будто бы в дреме время плывет незаметно,

Артхаус — мы в главных ролях, тупое немое кино.

Мы вместе не спали ночами, глядя на окнах узоры,

Жить не давала моя сторона — вторая,

Как шрамы двуликого, наш декаданс, неумолимы пути, это так дико, да.

Гребанный день сурка опять и опять на повторах.

Я как художник, что продал холсты, дабы напиться вусмерть.

А утром вдруг осознал, что жил ради искусства и не нажил ума.

И лампой блики огня, и шепотом речи не вечны,

Поэтому здесь и сейчас — руки твои и мои плечи.

Мы привидения в твоих сновидениях.

Пустое презрение, потери и прерия оставь в глубине.

И засыпай по ночам, не думай ни о чем.

Засыпай на плечах, пусть греет горячо.

В небе из окна — лампа, Луна-юла.

Луна-юла (х7)

И засыпай по ночам, не думай ни о чем.

Засыпай на плечах, пусть греет горячо.

В небе из окна — лампа, Луна-юла.

Луна-юла (х7)

Ұйқымның салқын таблеткаларында,

Жүрегімізде қаһар боп жанып, өзімізді тарттык.

Жарқыраудың мұңды суреттері, бөлмелердің жүректі шымырлататын айқайлары,

Жалғыз тентек, есепте

Күннің көрінісі, от аз.

Тек көк жалын жанады, сөндіре алмаймыз.

Бізге осында тұруды бұйырды.

Біз сенің арманыңдағы елеспіз.

Тереңдікте бос менсінбеуді, жоғалтуды және далалық жерлерді қалдырыңыз.

Ал түнде ұйықтап қал, ештеңені ойлама.

Иығыңда ұйықтап ал, ыстық болсын.

Аспанда терезеден шам тұр, Луна Юла.

Луна Юла (x7)

Біз осы ескі пәтерде тағы сізбен біргеміз, сіз және мен атыс алаңындағыдай болдық,

Солай болды, мен нысанаға айналамын – сенің көлеңкең.

Мен бұған үйренбегенмін, сен де бұл дүниеде құрбан емессің.

Осылайша ол өзін өсірді - жалғызбасты қатыгез блокад.

Бізге осында тұру бұйырды, бірақ мен сенсіз өмір сүрмеймін.

Сіз, музам, күннен күнге әлсіреп бара жатырсыз, оттың көлеңкесіндей.

Ұйқыдағы уақыт сезілмейтіндей жүзіп бара жатқандай,

Arthouse - біз басты рөлдерде, ақымақ үнсіз фильм.

Біз түнде терезелердегі өрнектерге қарап, бірге ұйықтамадық,

Менің жағым мені тірі қалдырмады - екінші,

Екі жүзді адамның тыртықтары сияқты, біздің құлдырау, тынымсыз жолдар, бұл өте жабайы, иә.

Блящий Groundhog Day қайта-қайта қайталанады.

Мен мас болу үшін кенептерді сатқан суретші сияқтымын.

Ал таң ата өнер үшін өмір сүріп, ақыл-ой жинамағанымды кенет түсіндім.

Шамның жарқырауы мен сыбырлы сөз мәңгілік емес.

Сондықтан, міне, қазір сенің қолдарың мен менің иығым.

Біз сенің арманыңдағы елеспіз.

Тереңдікте бос менсінбеуді, жоғалтуды және далалық жерлерді қалдырыңыз.

Ал түнде ұйықтап қал, ештеңені ойлама.

Иығыңда ұйықтап ал, ыстық болсын.

Аспанда терезеден шам тұр, Луна Юла.

Луна Юла (x7)

Ал түнде ұйықтап қал, ештеңені ойлама.

Иығыңда ұйықтап ал, ыстық болсын.

Аспанда терезеден шам тұр, Луна Юла.

Луна Юла (x7)