Come un fiore - Matia Bazar

C′è nel tempo che passò una storia vera

È di un fiore che spuntò a maggio, in primavera

E aperti gli occhi un poco si stupì

Ma poi fu contento di esser nato lì

Perché eran tanti gli amici con lui

Che il prato volto e colore cambiò

Lui, fiero, al sole il suo sguardo puntò

E il vento lieve, lieve, lieve

Accarezzava tutti i petali suoi

Ma quel tempo poi passò come una chimera

Anche il sole se ne andò solo in una sera

E il fiore chiuse gli occhi e si assopì

E con gli altri amici il gambo suo piegò

Regina nebbia freddo suo Re

Lo imprigionarono senza pietà

Per tanti anni rimase così

Finché la neve, neve, neve

Tutto quanto di bianco coprì

Poi, al buio, al gelo, il fiore si svegliò

Ma in un mondo tutto nuovo si trovò

Di esser solo però si stupì

Di non avere più amici con lui

Così, in silenzio, vestiti cambiò

E dalla neve, neve, neve, neve, neve, neve, neve…

Уақыт өте келе шынайы оқиға бар

Бұл мамырда, көктемде пайда болған гүлден

Ал көзін сәл ашқан ол таң қалды

Бірақ содан кейін ол сол жерде туылғанына қуанды

Өйткені оның жанында достары көп болды

Көгалдың беті мен түсі өзгерді

Ол мақтанышпен күнге қарап тұрды

Ал жеңіл, жеңіл, жеңіл жел

Ол барлық гүл жапырақтарын сипады

Бірақ бұл уақыт химера сияқты өтті

Тіпті күн де ​​бір кеште ғана сөнді

Ал гүл көзін жұмып, ұйықтап қалды

Ал басқа достарымен оның сабағы қайырылған

Патшайым өз патшасын суық тұманды

Олар оны аяусыз түрмеге қамады

Көп жылдар бойы осылай қалды

Қар, қар, қар болғанша

Барлығын ақ жамылды

Содан қараңғыда, суықта гүл оянып кетті

Бірақ ол мүлдем жаңа әлемде өзін тапты

Бірақ ол жалғыз қалғанына таң қалды

Онымен енді дос болмау үшін

Сонымен, үнсіз киім ауыстырылды

Ал қардан, қардан, қардан, қардан, қардан, қардан, қардан ...