Filosofia - Martinho Da Vila

O mundo me condena

E ninguém tem pena

Falando sempre mal do meu nome

Deixando de saber se eu vou morrer de sede

Ou se eu vou morrer de fome

Mas a filosofia hoje me auxilia

A viver indiferente assim

Nesta prontidão sem fim

Vou fingindo que sou rico

Pra ninguém zombar de mim

Não me incomodo que você me diga

Que a sociedade é minha inimiga

Pois cantando neste mundo

Vivo escravo do meu samba

Muito embora vagabundo

Quanto a você da aristocracia

Que tem dinheiro

Mas não compra alegria

Há de viver eternamente

Sendo escrava dessa gente

Que cultiva hipocrisia

O mundo me condena

E ninguém tem pena

Falando sempre mal do meu nome

Deixando de saber se eu vou morrer de sede

Ou se eu vou morrer de fome

Mas a filosofia hoje me auxilia

A viver indiferente assim

Nesta prontidão sem fim

Vou fingindo que sou rico

Pra ninguém zombar de mim

Әлем мені айыптайды

Және ешкім өкінбейді

Әрқашан менің атымды жамандайтын

Шөлдеп өлетінімді білмеймін

Немесе мен аштан өлетін болсам

Бірақ философия маған бүгін көмектеседі

Осылай немқұрайлы өмір сүру

Бұл шексіз дайындықта

Мен баймын деп сөйлеп жатырмын

Мені ешкім мазақ етпеуі үшін

Айтсаңыз қарсы емеспін

Сол қоғам менің жауым

Себебі бұл дүниеде ән айтады

Мен самбаның құлы болып өмір сүремін

бомж болса да

Ал сізге келсек, ақсүйектер

кімде ақша бар

Бірақ қуаныш сатып алмаңыз

Сіз мәңгі өмір сүруіңіз керек

Осы кісілерге құл болу

бұл екіжүзділікке тәрбиелейді

Әлем мені айыптайды

Және ешкім өкінбейді

Әрқашан менің атымды жамандайтын

Шөлдеп өлетінімді білмеймін

Немесе мен аштан өлетін болсам

Бірақ философия маған бүгін көмектеседі

Осылай немқұрайлы өмір сүру

Бұл шексіз дайындықта

Мен баймын деп сөйлеп жатырмын

Мені ешкім мазақ етпеуі үшін