Deceives the Eye - Madness

In the earliest days of my shoplifting career,

You could safely say I was filled with fear.

It was nail biting work from the very start,

But several quick sucesses soon gave me heart.

After a while I could pick or nick or steal,

Some shirts some trousers and a few LPs.

No-one ever stopped me, they didn’t seem to care.

It sometimes seemed to me that there was no-one there.

Then a fine summers day my mates and me,

Set off down the westend on our usual spree.

Things were as normal for an hour or so,

Then my nimble hands were a bit too slow.

Two store detectives made a fast approach,

One grabbed my jacket (you're nicked!)

The other grabbed my throat.

So they caught me at last, one said with joy:

Дүкенде тонау мансабымның алғашқы күндерінде,

Мен қорқынышқа толы болдым деп сенімді түрде айта аласыз.

Бұл басынан-ақ тырнақ тістейтін жұмыс болды,

Бірақ көп ұзамай бірнеше жылдам жетістік мені қатты қуантты.

Біраз уақыттан кейін мен таңдай аламын немесе ұрлай аламын,

Кейбір жейделерде бірнеше шалбар және бірнеше LP.

Мені ешкім тоқтатпады, олар                                        Мені ешкім тоқтатпады.

Маған кейде ол жерде ешкім жоқ сияқты көрінетін.

Содан кейін жаздың жақсы күні жолдастарым мен мен,

Кәдімгі серуендеуімізбен Весттен төмен қарай жолға түсіңіз.

Бір сағат қалыпты болды,

Содан кейін менің қолдарым сәл баяу болды.

Екі дүкен детективі жылдам жақындады,

Біреуі менің күртешемнен ұстап алды (сіз лақап қалдыңыз!)

Екіншісі тамағымнан ұстады.

Ақыры олар мені ұстап алды, бірі қуанып: