Не было печали - Lx24

Чёрные, чёрные очи с оттенком степною травы

Увидел я позднею ночью и что-то кольнуло внутри.

Контакт в голове обесточен, походу мне хана, пацаны.

И панцирь, что был таким прочным она разбомбила на куски.

- Мам, я не знаю, чё делать.

Помоги.

Может подскажешь.

- У пацанов спрашивал.

Никто не знает.

Не было печали, но влюбился пацан.

Каблучки стучали, вот так я пропал.

О-о!

Ведь не было печали, но влюбился пацан.

Каблучки стучали, вот так я пропал.

А-а!

Давай!

Мама, я пропал!

Мама, я пропал!

Мама.

Мама, я пропал!

Мама, я пропал!

Мама.

Мама, я пропал!

Мама, я пропал!

Мама.

Её тёплые, тёплые ручи так крепко сжимали мои.

Редчдайший по истине случай, попадали пацанские замки.

А я и не против, ты знаешь, с такой свою старость встречать.

С такой время не замечаешь, такую главное не прое…

О, мама!

- Мам, ну я всё решил.

Ну железно прям.

О, мама!

- Ну и хрен с ними, с этими "головняками".

Не было печали, но влюбился пацан.

Каблучки стучали, вот так я пропал.

О-о!

Ведь не было печали, но влюбился пацан.

Каблучки стучали, вот так я пропал.

А-а!

Давай!

Мама, я пропал!

Мама, я пропал!

Мама.

Мама, я пропал!

Мама, я пропал!

Мама.

Мама, я пропал!

Мама, я пропал!

Мама.

Не было печали, но влюбился пацан.

Каблучки стучали, вот так он пропал.

Вот так он пропал.

Дала шөбінің иісі бар қара, қара көздері

Мен түнде бірдеңенің шаншып кеткенін көрдім.

Бастағы контакт қуатсыз, мен хан сияқтымын, балалар.

Ал қатты болған снарядты жарып жіберді.

- Мама, мен не істерімді білмеймін.

Көмектесіңдер.

Мүмкін сіз кеңес берерсіз.

– деп сұрадым мен жігіттерден.

Ешкім білмейді.

Ешқандай мұң болмады, бірақ бала ғашық болды.

Өкшесі қағып кетті, осылай жоғалып кеттім.

Ой-ой!

Өйткені, мұң болмады, бірақ бала ғашық болды.

Өкшесі қағып кетті, осылай жоғалып кеттім.

Ах!

Келейік!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама.

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама.

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама.

Оның жылы, жылы қолдары мені қатты қысып алды.

Шындықтағы ең сирек жағдай, балалық сарайлар құлады.

Қарттықты мұндайлармен қарсы алуға қарсы емеспін.

Осындай уақыттан бастап сіз байқамайсыз, сіз маңызды нәрсені жіберіп алмайсыз ...

О, анашым!

Мама, мен шешім қабылдадым.

Ирониялық.

О, анашым!

– Е-е, олармен, мына «шұбарлармен» тозақ.

Ешқандай мұң болмады, бірақ бала ғашық болды.

Өкшесі қағып кетті, осылай жоғалып кеттім.

Ой-ой!

Өйткені, мұң болмады, бірақ бала ғашық болды.

Өкшесі қағып кетті, осылай жоғалып кеттім.

Ах!

Келейік!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама.

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама.

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама, мен жоғалып кеттім!

Мама.

Ешқандай мұң болмады, бірақ бала ғашық болды.

Өкшелері дірілдеп, осылай жоғалып кетті.

Осылайша ол жоғалып кетті.