Los Laureles - Lola Beltrán

Que laureles tan verdes

Que rosas tan encendidas

Si piensas abandonarme

Mejor

Quitame la vida

Alza los ojos a verme

Si no estas comprometida

Eres rosa de castilla

Que solso en mayo se ve

Quisiera hacerte un invite

Pero la verdad no se

Si tienes quien te lo evite

Eres mata de algodon

Que vives en el capullo

Ay que tristeza me da

Cuando te llenas de orgullo

De ver ami corazón

Enredado con el tuyo

Ay les va la despedida

Chivito por tus quereres

La perdición de los hombres

La causa son las mujeres

Y aquí termino cantando

Los versos de los laureles

Қандай жасыл лаврлар

Қандай раушандар сонша жанды

егер мені тастап кетемін деп ойласаң

Жақсырақ

менің өмірімді ал

Мені көру үшін көзіңді көтер

Егер сіз айналыспасаңыз

сен кастилия раушансың

Мамырда ол қаншалықты жалғыз көрінеді

Мен сізді шақырғым келеді

Бірақ шындықты білмеймін

Егер сізде одан аулақ болатын адам болса

Сен мақта бұтасың

сіз коконда тұрасыз

О, бұл мені қандай өкінішті

Сіз мақтанышпен толтырылған кезде

жүрегімді көру үшін

Сіздікімен шатастырылды

О, қоштасу оларға барады

Чивито сіздің махаббатыңыз үшін

Ерлердің құлдырауы

Оған себеп – әйелдер

Міне, мен ән айтуды аяқтаймын

Лаврдың өлеңдері