Winter Days - Liva

In these our winter days

Death’s iron tongue is glib

Numbing with fear all flesh upon

A fiery-hearted globe

An age once green is buried

Numbered the hours of light

Blood-red across the snow our sun

Still trails his faint retreat

Spring through death’s iron gard

Her million blades shall thrust

Love that was sleeping not extinct

Throw off the nighmare crust

Eyes, though not ours, shall see

Sky-high a signal flame

The sun returned to power above

A world, but not the same.

Біздің қысқы күндерімізде

Ажалдың темір тілі          

Қорқыныштан жан түршігерлік

Жалындаған глобус

Жас жасыл жер көмілген

Жарық сағаттары  нөмірленді

Біздің күн қардың үстінде қан қызыл

Әлі күнге дейін өзінің әлсіз шегінісін жалғастыруда

Өлімнің темір торынан өтетін көктем

Оның миллион жүздері соғылады

Ұйықтап жатқан махаббат сөнген жоқ

Қауіпті қабықты тастаңыз

Көздер біздікі болмаса да, көреді

Аспандағы сигналды жалын

Күн жоғарыдағы күшіне қайта түсті

Әлем, бірақ бірдей емес.