Nunca Tuvo Novio - Libertad Lamarque

Pobre solterona te has quedado

Sin ilusión, sin fe…

Tu corazón de angustias se ha enfermado

Puesta de sol es hoy tu vida trunca

Sigues como entonces, releyendo

El novelón sentimental

En el que una niña aguarda en vano

Consumida por un mal de amor

En la soledad

De tu pieza de soltera está el dolor

Triste realidad

Es el fin de tu jornada sin amor…

Lloras y al llorar

Van las lágrimas temblando tu emoción;

En las hojas de tu viejo novelón

Te ves sin fuerza palpitar

Deja de llorar

Por el príncipe soñado que no fue

Junto a ti a volcar

El rimero melodioso de su voz

Tras el ventanal

Mientras pega la llovizna en el cristal

Con tus ojos más nublados de dolor

Soñás un paisaje de amor

Nunca tuvo novio, ¡pobrecita!

¿Por qué el amor no fue

A su jardin humilde de muchacha

A reanimar las flores de sus años?

¡Yo, con mi montón de desengaños

Igual que vos, vivo sin luz

Sin una caricia venturosa

Que haga olvidar mi cruz!

Байғұс кәрі қызметші сен қалдың

Елессіз, сенімсіз...

Сенің жүрегің ауырып қалды

Күннің батуы - бүгін сіздің қысқартылған өміріңіз

Сол кездегідей қайта оқисыз

Сентиментальды романист

Онда қыз босқа күтеді

Сүйіспеншіліктің зұлымдығымен тұтынылған

Жалғыздықта

Сенің жалғыз бөлігің - бұл ауырсыну

Қайғылы шындық

Бұл махаббатсыз күніңнің соңы...

Сіз жылайсыз және жыласаңыз

Көз жасыңды дірілдейді;

Сіздің ескі сериалыңыздың беттерінде

Сіз соғуға дәрменсіз сияқтысыз

Жылауды тоқтат

Армандаған ханзада үшін олай болмады

Төңкерілу үшін сіздің қасыңызда

Оның бірінші әуезді дауысы

терезенің артында

Шыныға жаңбыр жауып жатқанда

Көздеріңіз ауырғандықтан бұлыңғыр

Сіз махаббат пейзажын армандайсыз

Оның ешқашан жігіті болмаған, бейшара!

Неге махаббат болмады

Қарапайым қыздың бақшасына

Өз жылдарындағы гүлдерді тірілту үшін?

Мен, өзімнің көп көңіліммен

Мен де сен сияқты жарықсыз өмір сүремін

Бақытты сипаусыз

Ол менің крестімді ұмытсын!