L'échappée - Les Discrets

Un jour je me réveillerai, les yeux noirs couleur bitume

Et je pleurerai des larmes de goudron

Les poumons noirs

Le cœur engourdi comme un oiseau loin de son nid

L’air pur me manque, le bruit des gens autour m’angoisse

La ville s’immisce peu à peu dans ce corps maigre qu’est le mien

Obstruant ainsi mes rêveries joyeuses d’un idéal qui s'éteint

D’un idéal qui s'éteint

(Naa na na na naa)

Sais-tu de quoi j’ai envie?

De partrir vivre dans les montagnes, entouré de hauts sapins

Je m’allongerai sur la mousse

Sentirai l’odeur des champignons, des fleurs et de la terre humide

Бір күні оянамын, Асфальт түсті қара көздер

Ал мен шайырдың көз жасын аламын

қара өкпе

Жүрегі ұясынан жырақта құстай ұйып

Таза ауаны сағындым, айналамдағы адамдардың шуы мені алаңдатады

Қала ақырындап менің мына арық денеме еніп барады

Осылайша жойылып бара жатқан идеал туралы менің қуанышты армандарыма кедергі болды

Өліп бара жатқан идеал туралы

(Наа на на на на)

Менің нені аңсайтынымды білесің бе?

Биік шыршалармен қоршалған тауға барып тұру

Мен мүкке жатқызамын

Саңырауқұлақтарды, гүлдерді және дымқыл жерді иіскеңіз