Mundo raro - La Fuga

Ya es negro el mar como el betún de tus zapatos

Negras son tus mentiras, sabes de que hablo

Hoy ha perdido la guerra la flor con el asfalto

¿Por dónde puedo escapar de este mundo raro?

Me he acostumbrado a comer mientras suenan disparos

Noticias tristes, buen telediario

Humanos contra humanos, fácil desangrarnos

¿Por dónde puedo escapar de este mundo raro?

Y por la calle de la alegría no pasa nadie, nadie mira

Oigo en la radio cien mil canciones y todas parecen la misma

¿Quién me alegrase el día?

Viviré lejos del asfalto, lejos de tu piel

Menos mal, sigue siendo gratis soñar

Esta vez hice la maleta para no volver

Subiré a las montañas, me verás en la más alta

Allí me quedaré

Lo ves en televisión, se matan las banderas

Ninguna puede gustarme, todas son horrendas

Siguen ganando los mismos, los que llenan el saco

Tanto ruido no entiende por qué yo canto

Y por la calle de la alegría no pasa nadie, nadie mira

Oigo en la radio cien mil canciones y todas parecen la misma

¿Quién me alegrase el día?

Viviré lejos del asfalto, lejos de tu piel

Menos mal, sigue siendo gratis soñar

Esta vez hice la maleta para no volver

Subiré a las montañas, me verás en la más alta

Allí me quedaré

Viviré lejos del asfalto, lejos de tu piel

Menos mal, sigue siendo gratis soñar

Esta vez hice la maleta para no volver

Теңіз аяқ киімнің лакындай қара түсті

Өтірігің қара, не айтып тұрғанымды білесің

Бүгінде гүл асфальтпен соғыста жеңілді

Мен бұл оғаш дүниеден қайда қашамын?

Мылтық даусы естілгенше тамақ ішуге үйреніп қалдым

Қайғылы жаңалық, жақсы жаңалық

Адамдар адамға қарсы, бізді қандыру оңай

Мен бұл оғаш дүниеден қайда қашамын?

Ал қуаныш көшесінен ешкім өтпейді, ешкім қарамайды

Мен радиодан жүз мың ән естимін, олардың бәрі бірдей көрінеді

Менің күнімді кім жасады?

Асфальттан жырақта, теріңнен жырақта өмір сүремін

Бақытымызға орай, армандау әлі де тегін

Бұл жолы қайтып оралмас үшін чемоданымды жинадым

Мен тауға шығамын, ең биікте мені көресің

Мен сонда қала беремін

Теледидардан көресің, жалаушалар өлтірілген

Мен олардың ешқайсысын ұната алмаймын, олардың бәрі қорқынышты

Баяғылар жеңе береді, қап толтырғандар

Сонша шу неге ән айтқанымды түсінбейді

Ал қуаныш көшесінен ешкім өтпейді, ешкім қарамайды

Мен радиодан жүз мың ән естимін, олардың бәрі бірдей көрінеді

Менің күнімді кім жасады?

Асфальттан жырақта, теріңнен жырақта өмір сүремін

Бақытымызға орай, армандау әлі де тегін

Бұл жолы қайтып оралмас үшін чемоданымды жинадым

Мен тауға шығамын, ең биікте мені көресің

Мен сонда қала беремін

Асфальттан жырақта, теріңнен жырақта өмір сүремін

Бақытымызға орай, армандау әлі де тегін

Бұл жолы қайтып оралмас үшін чемоданымды жинадым