La violence - L'uzine feat. Nodja & Lexworxx, L'uzine, Nodja

— Donne-moi une seule bonne raison de ne pas te découper en morceau, une seule,

qu’une raison

— Tu crois que la violence est un passe-temps?

C’est un outil !

On est quoi?

Des barbares?

Elle me chuchote des mots doux à l’oreille dès le réveille

Après avoir gâter mes rêves durant mon semi-sommeil

La violence, a pris mon âme en otage depuis ma tendre enfance

La paix pour mon esprit sauvage j’ai arrêté de l’attendre en France

On est des loups, cette sale époque nous la imposée

Si tu veux te poser: Fuck!

Ici j’entends que la haine posée

J’ai beau, fumer, fumer pour canaliser mes nerfs

Ça suffit as-p malgré la frappe j’commence à baliser sévère

L’analyse est très claire: l’avenir est précaire

Dans les cœurs, y’a de la pierre et dans les yeux, des éclairs

Les petits ont les crocs qui raillent le ter-terre

Les grands cherchent des solutions des nuits entières

Et les darons font de la muscu' déter

On vit sur le qui-vive

Les vices ne peuvent que suivre

Et on vit la violence et du coup on a besoin de violence pour vivre

Et comme, tu vois que le bas instinct de l’Homme est à la mode

La société nous conditionne à nous envoyer à la morgue

Donne-moi de quoi étancher ma soif d’adrénaline

Le quotidien me fait l’effet d’une perf' d’amphétamines

Et je nous guette comme des bonbons

Petit au bourbon, frère on aime trop tout ce qui est nauséabond

Chauffé à blanc, par chaque larmes versées, chaque coup encaissées

Parents, proches agressés ou quand une injustice t’as rabaissées

Ce qui tue pas rend plus méchant encore

La violence, c’est comme les fils de bourgeois: elle a un bel avenir en or

Dans la violence

C’est comme ça qu’on vit

C’est comme ça qu’on meurt

C’est comme ça qu’on vit

Dans la violence

Tout est si sombre, insensé

Une histoire sans fin, on s’en fait car l’espoir s’enfuit

La rage souffle sur la braise quand la haine s’ennuie

Attise les flammes du malin avec un sourire sans vie

Sens-tu monter l’adrénaline provoquée par l’excès de trop?

Qu’importe ta mélanine, la mort t’entraîne sans te laisser de mots

Tu vas pas dire que la violence c’est pas comme

(C'est comme ça qu’on meurt)

Une fois la gueule en sang sur une plaque d'égout

On vit comme des parasites, vraiment pas ravi

La haine attire la haine dans ce coin d’enfer au porte du paradis

Une soif de vengeance, une marque de sang où les corps se bêchent

Mais comment pardonner la gorge sèche?

Bienvenue dans le tourbillon où les esclaves s’enchaînent entre-eux

Je ne pense pas que le fait que je m’exclame soit très dangereux

Étrange feu, qui brûle sous nos pieds et réchauffe les anges

Les élans des légendes changent la vie en monnaie d'échange

La brume du mal se dissipe dans l’atmosphère

Les rêves resurgissent comme vient le vide sous la paupière

La violence omniprésente nous aveugles, nous cloue sur place

Jusqu'à ce que notre perversion remonte à la surface

Belle jeunesse touchée, élevée pour se coucher

Bouchez l’origine de la vérité pour étouffer

Bouche cousue, ils pensent tous que tous t’est foutu

Douter de tous ce que tu détiens déteins dans tes mains

Les plus aveuglés, pensent n’avoir ni dieux ni maîtres

Dans l’ignorance normal que ton discours n’est ni queue ni tête

Je vais tous faire en mieux

S’ils veulent plus que des images, je ferais plus que de la musique

Je mettrais mon crâne ouvert en deux

A faire la paix, mais l’humain n’est pas prêt

L’Homme voudrait se suicider car ce monde la déjà fait

On voudrait apaiser notre conscience malsaine

C’est pas en créant des problèmes qu’on risque d'être en paix avec soi-même

On regrette ses erreurs, on regrette pas d'être en chien

Alors j’offre un bouquet à la vie pour qu’elle me l’rende bien

A trop se ronger le cerveau, il ne reste que les os

On a beau parler, parler, les actes parle plus que les mots

Je peux légèrement entendre au loin le bonheur qui sourit

Qui fuit et meurt car le bruit des cris et des pleurs m’assourdis

Comme une giclée de sang, dès la naissance, on baigne dedans

Efface notre pudeur d’ado puis adulte deviens notre essence

Sortir la tête de l’eau, c’est mourir en essayant

On est noyé, essaye d’apprendre à marcher dans un océan

On naît dans la violence, c’est comme ça que ça commence ici

Par contre on choisit pas toujours si c’est comme ça que ça fini

«Маған сені үзбеу үшін бір жақсы себеп айт, бір ғана,

бір ғана себеп

«Қорлық-зомбылық хобби деп ойлайсың ба?

Бұл құрал!

Біз қандайбыз?

Варварлар?

Мен оянған бойда құлағыма тәтті нәрселерді сыбырлайды

Жартылай ұйқымдағы арманымды бұзған соң

Зорлық-зомбылық менің жанымды бала кезімнен кепілге айналдырды

Жабайы рухыма тыныштық, мен оны Францияда күтуді қойдым

Біз қасқырмыз, бізге таңылған бұл лас уақыт

Егер сіз өзіңізге сұрақ қойғыңыз келсе: Блять!

Міне, мен өшпенділік туралы естідім

Менде әдемі, түтін, нервтерімді арнайтын темекі бар

Мен қатты белгілей бастаған ереуілге қарамастан, бұл жеткілікті

Талдау өте анық: болашақ бұлыңғыр

Жүректерде тас, көзде найзағай бар

Кішкентайлардың жер бетін мазақ ететін азу тістері бар

Үлкендер түні бойы шешім іздейді

Ал дарондар бұлшық еттерін тежеуде

Біз ескерту бойынша өмір сүреміз

Жаман адамдар тек соңынан еруі мүмкін

Біз зорлық-зомбылықпен өмір сүреміз және өмір сүру үшін кенеттен зорлық қажет

Көріп отырғаныңыздай, адамның төмен инстинкті сәнде

Қоғам өзімізді мәйітханаға жіберуді талап етеді

Маған адреналинге шөлдегенімді қандыру үшін бірдеңе беріңіз

Күнделікті өмір амфетаминнің ағыны сияқты

Ал мен кәмпит сияқты бізге қарап тұрмын

Petit au bourbon, ағайын, біз жүрек айнуының бәрін жақсы көреміз

Ақ ыстық, әрбір төгілген көз жасында, әрбір соққыда

Ата-ана, жақындарыңыз зорлық-зомбылыққа ұшыраған немесе әділетсіздік сізді құлатқан кезде

Өлтірмейтін нәрсе сізді нашар етеді

Зорлық-зомбылық буржуазияның ұлдары сияқты: оның болашағы жарқын

Зорлық-зомбылықта

Біз осылай өмір сүріп жатырмыз

Осылай өлеміз

Біз осылай өмір сүріп жатырмыз

Зорлық-зомбылықта

Бәрі сондай қараңғы, ессіз

Ешқашан бітпейтін тарих, біз алаңдаймыз, өйткені үміт қашып жатыр

Жек көруді жалықтырған кезде ашу-ыза соғады

Жансыз күлкімен зұлымдық отын жағу

Сіз адреналинді шамадан тыс тұтынудан сезінесіз бе?

Сіздің меланиніңізге қарамастан, өлім сізді сөз қалдырмай сүйреп апарады

Сіз зорлық-зомбылық ондай емес деп айтпайсыз

(Осылай өлеміз)

Бірде люк қақпағында аузы қанды

Біз паразиттер сияқты өмір сүреміз, шынымен бақытты емеспіз

Жек көру жәннаттың есігіндегі тозақтың осы бұрышында өшпенділік тартады

Кек алуға құштарлық, денелер қазған қанның белгісі

Бірақ құрғақ тамақты қалай кешіруге болады?

Құлдар өздерін шынжырлайтын құйынға қош келдіңіздер

Менің айқайлауым аса қауіпті емес деп ойлаймын

Аяқ астынан жанып, періштелерді жылытатын біртүрлі от

Аңыз бұлғандары өмірді сауда фишкаларына айналдырады

Атмосферада зұлымдық тұманы таралады

Қабақтың астына бос жатқанда армандар қайта пайда болады

Кең таралған зорлық-зомбылық бізді соқыр етеді, бізді жерге шегелейді

Біздің бұрмалануымыз бетіне шыққанша

Әдемі жастық қол тигізді, төсекке көтерілді

Тұншықтыру үшін шындықтың бастауын қосыңыз

Үніңді жап, олардың бәрі сені ақымақ деп ойлайды

Қолыңызда ұстағанның бәріне күмәндану

Ең соқырлар, олардың құдайы да, қожасы да жоқ деп ойлайды

Сенің сөзің бас емес, құйрық емес екенін кәдімгі надандықта

Мен барлығын жақсырақ жасаймын

Егер олар суреттен көп нәрсені қаласа, мен музыкадан да көп нәрсені істеймін

Бас сүйегімді жарып жіберер едім

Татуласуға, бірақ адам дайын емес

Адам өз-өзіне қол жұмсағысы келеді, өйткені бұл дүние мұны жасады

Сау емес ар-ұжданымызды тыныштандырғымыз келеді

Адам өз-өзімен тату болу қаупін проблема тудыру арқылы емес

Қателіктерімізге өкінеміз, иттей болғанымызға өкінбейміз

Сондықтан мен оны маған жақсы қайтару үшін өмірге гүл шоғын ұсынамын

Тым көп ми шағып, сүйектер ғана қалады

Біз сөйлей аламыз, сөйлей аламыз, іс-әрекеттер сөзден де күштірек сөйлейді

Бақыттың күлгенін алыстан естимін

Айғайлап, жылаған дауыс мені саңырау етіп, қашып өледі

Қан сияқты, біз туғаннан бастап оған шомыламыз

Жасөспірімдік қарапайымдылығымызды жойыңыз, содан кейін ересектер біздің болмысымызға айналады

Басыңызды судың үстіне қою - тырысу өледі

Біз суға батып кеттік, мұхитта жүруді үйренеміз

Біз зорлық-зомбылыққа туылғанбыз, ол осы жерден басталады

Екінші жағынан, біз әрқашан осылай аяқталатынын таңдай бермейміз