Остров белых птиц - Квартал

Как нежданный гость

Спустилась ночь

В этот город на песке,

Город наших встреч.

Может, это холод мой нечаянный

Мне не дал его сберечь,

Мне не дал его сберечь.

Так легко, как пёрышко

Я лягу на ладонь,

Так далеко лететь на донышко

Твоей души, на остров белых птиц,

Где кончается туман

Проплывает ночь как облако

И уносит лёгкий дым

Безнадёжных снов

И опять ты не со мной, а около

Я хочу тебя любить,

Далёкого, далёкого…

Так легко, как пёрышко

Я лягу на ладонь,

Так далеко лететь на донышко

Твоей души, на остров белых птиц

Где кончается туман

Күтпеген қонақ сияқты

Түн батты

Құмдағы осы қалаға

Біздің кездесулер қаласы.

Мүмкін бұл менің күтпеген суық тиген шығар

Мен оны құтқаруға рұқсат бермедім,

Мен оны құтқаруға рұқсат бермедім.

Қауырсындай жеңіл

Мен алақанда жатырмын

Әзірге түбіне ұшуға

Сенің жаның, ақ құстар аралына,

Тұман қайда бітеді?

Түн бұлт сияқты қалықтайды

Және жеңіл түтінді үрлейді

үмітсіз армандар

Тағы да сен менімен емес, айналамдасың

Мен сені сүйгім келеді,

Алыс, алыс...

Қауырсындай жеңіл

Мен алақанда жатырмын

Әзірге түбіне ұшуға

Сенің жаның, ақ құстар аралына

Тұман қайда бітеді?