Мойдодыр - Квартал

Одеяло

Убежало,

Улетела простыня,

И подушка,

Как лягушка,

Ускакала от меня.

Я за свечку,

Свечка — в печку!

Я за книжку,

Та — бежать

И вприпрыжку

Под кровать!

Я хочу напиться чаю,

К самовару подбегаю,

Но пузатый от меня

Убежал, как от огня.

Боже, боже,

Что случилось?

Отчего же Всё кругом

Завертелось,

Закружилось

И помчалось колесом?

Утюги

за сапогами,

Сапоги

за пирогами,

Пироги

за утюгами,

Кочерга

за кушаком —

Всё вертится,

И кружится,

И несётся кувырком.

Вдруг из маминой из спальни,

Кривоногий и хромой,

Выбегает умывальник

И качает головой:

«Ах ты, гадкий, ах ты, грязный,

Неумытый поросёнок!

Ты чернее трубочиста,

Полюбуйся на себя:

У тебя на шее вакса,

У тебя под носом клякса,

У тебя такие руки,

Что сбежали даже брюки,

Даже брюки, даже брюки

Убежали от тебя.

Рано утром на рассвете

Умываются мышата,

И котята, и утята,

И жучки, и паучки.

Ты один не умывался

И грязнулею остался,

И сбежали от грязнули

И чулки и башмаки.

Я — Великий Умывальник,

Знаменитый Мойдодыр,

Умывальников Начальник

И мочалок Командир!

Если топну я ногою,

Позову моих солдат,

В эту комнату толпою

Умывальники влетят,

И залают, и завоют,

И ногами застучат,

И тебе головомойку,

Неумытому, дадут —

Прямо в Мойку,

Прямо в Мойку

С головою окунут!"

Он ударил в медный таз

И вскричал: «Кара-барас!»

И сейчас же щетки, щетки

Затрещали, как трещотки,

И давай меня тереть,

Приговаривать:

«Моем, моем трубочиста

Чисто, чисто, чисто, чисто!

Будет, будет трубочист

Чист, чист, чист, чист!»

Тут и мыло подскочило

И вцепилось в волоса,

И юлило, и мылило,

И кусало, как оса.

А от бешеной мочалки

Я помчался, как от палки,

А она за мной, за мной

По Садовой, по Сенной.

Я к Таврическому саду,

Перепрыгнул чрез ограду,

А она за мною мчится

И кусает, как волчица.

Вдруг навстречу мой хороший,

Мой любимый Крокодил.

Он с Тотошей и Кокошей

По аллее проходил

И мочалку, словно галку,

Словно галку, проглотил.

А потом как зарычит

На меня,

Как ногами застучит

На меня:

«Уходи-ка ты домой,

Говорит,

Да лицо своё умой,

Говорит,

А не то как налечу,

Говорит,

Растопчу и проглочу!»

Говорит.

Как пустился я по улице

бежать,

Прибежал я к умывальнику

опять.

Мылом, мылом

Мылом, мылом

Умывался без конца,

Смыл и ваксу

И чернила

С неумытого лица.

И сейчас же брюки, брюки

Так и прыгнули мне в руки.

А за ними пирожок:

«Ну-ка, съешь меня, дружок!»

А за ним и бутерброд:

Подскочил — и прямо в рот!

Вот и книжка воротилась,

Воротилася тетрадь,

И грамматика пустилась

С арифметикой плясать.

Тут Великий Умывальник,

Знаменитый Мойдодыр,

Умывальников Начальник

И мочалок Командир,

Подбежал ко мне, танцуя,

И, целуя, говорил:

«Вот теперь тебя люблю я,

Вот теперь тебя хвалю я, Наконец-то ты грязнуля, Мойдодыру угодил!»

Көрпе

қашып кетті

Парақ ұшып кетті

Және жастық

Бақа сияқты

Менен секірді.

Мен шам жағып жатырмын

Шам - пеште!

Мен кітап үшін

Та - жүгіру

Және өткізіп жіберу

Төсектің астында!

Мен шай ішкім келеді

Мен самауырға жүгіремін,

Бірақ меннен кәдімгі қарын

Ол оттай қашып кетті.

Құдай, Құдай

Не болды?

Неге бәрі айнала

айналдыра бастады

айналдырды

Ал дөңгелегімен асығады ма?

үтіктер

етік үшін

Етік

пирогтар үшін,

пирогтар

үтіктер үшін,

Покер

белбеу артында -

Бәрі айналып жатыр

Және айналдыру

Және сальто асығады.

Кенет анамның жатын бөлмесінен,

Садақ аяқты және ақсақ,

Раковина таусылды

Және басын шайқап:

«О, сен, шіркін, о сен, лас,

Жуылмаған шошқа!

Сіз мұржа сыпырушыдан да қарасыз

Өзіңізге ғашық болыңыз:

Сіздің мойныңызда балауыз бар,

Мұрынның астында бөртпе бар,

Сізде осындай қолдар бар

Тіпті шалбар да қашып кетті

Тіпті шалбар, тіпті шалбар

Олар сенен қашып кетті.

Таңертең ерте таң ата

Тышқандар жуынып жатыр

Котенка да, үйректер де

Және қателер мен өрмекшілер.

Жалғыз сен жуынбадың

Және лас болып қалды

Және лас болудан қашты

Және шұлықтар мен аяқ киім.

Мен үлкен қол жуғышпын,

Әйгілі Мойдодир,

Раковина басы

Ал жуғыштар командир!

Аяғымды таптасам,

Менің сарбаздарымды шақыр

Осы бөлмеге тобырдың ішінде

Кір жуғыштар ұшады

Олар үреді және айғайлайды,

Олар аяқтарымен қағады,

Ал сен ми жуушысың

Жуылмаған, олар береді -

Тікелей Мойкаға

Тікелей Мойкаға

Алдымен басын сал!»

Ол мыс бассейніне соқты

Сонда ол: «Қара-барас!» деп айқайлады.

Ал енді щеткалар, қылқаламдар

Олар сылдырлағандай шырылдады

Ал мені уқалап алайық

Сөйлем:

«Менің, мұржа сыпырушым

Таза, таза, таза, таза!

Болады, мұржа сыпырушы болады

Таза, таза, таза, таза!»

Міне, сабын секірді

Және шашқа жабысты

Солып, көбіктеніп,

Және ол араны тістеп алды.

Және ақылсыз жуғыштан

Таяқтай жүгірдім,

Ал ол менің артымда, менің артымда

Садовая бойында, Сенная бойында.

Мен Таврид бағындамын,

Қоршаудан секірді

Ал ол менің артымнан жүгіреді

Және қасқыр сияқты тістейді.

Менің жақсылығыма кенеттен,

Менің сүйікті крокодилім.

Ол Тотоша мен Кокошамен бірге

Аллея бойымен жүрді

Ал жуғыш шүберек, дрейка сияқты,

Джада сияқты, жұтып қойды.

Сосын қалай айқайлайды

Маған,

Аяқпен қалай ұруға болады

Маған:

«Үйге бару,

Ол сөйлейді,

Иә, бетіңізді жуыңыз

Ол сөйлейді,

Ал мен қалай жүретінім емес,

Ол сөйлейді,

Мен таптап, жұтамын!».

Ол сөйлейді.

Мен көшеде қалай бастадым

жүгіру,

Мен қол жуғышқа жүгірдім

қайтадан.

Сабын, сабын

Сабын, сабын

Үздіксіз жуылады

Жуылған және балауыз

Және сия

Жуылмаған бетінен.

Ал енді шалбар, шалбар

Сөйтіп олар менің қолыма секірді.

Олардың артында пирог бар:

— Жүр, мені же, досым!

Оның артында сэндвич бар:

Мен секірдім де, аузыма түстім!

Сөйтіп кітап қайта оралды

Дәптер бұрылды

Ал грамматика басталды

Арифметикамен билеу.

Міне, үлкен қол жуғыш,

Әйгілі Мойдодир,

Раковина басы

Ал жуғыштар командирі,

Маған жүгіріп билеп келді

Ол сүйіп:

«Енді мен сені сүйемін,

Мақтаймын енді сені, Ақыры арамсың, Мойдодырды риза қылдың!».