Моя любовь осталась в Амстердаме - Квартал

Вот опять Амстердам окутал дождь,

Зыбкий свет на асфальт с витрин пролился

Я ушла без тебя из нашего кафе, прости.

Молча, неспеша закрыл за мною дверь китайский мальчик.

Пусть любовь уходит утром, улетая прочь,

В эту ночь

Я покину этот город, может навсегда,

Но без тебя.

Город спит — в Амстердам спустилась ночь и звучит,

Прохожий в странной мятой шляпе, я ушла,

Будь что будет, дверь закрылась, вот и все.

Дождь пощечиною звонкой бъет в лицо,

скрывая слезы.

Міне, Амстердам тағы да жаңбырға оранды,

Дүкен терезелерінен асфальтқа тұрақсыз жарық төгілді

Сенсіз біздің кафеден шықтым, кешіріңіз.

Үнсіз, ақырын қытай баласы артымнан есікті жауып алды.

Таңертең махаббатты ұшып кетсін

Осы түн

Мен бұл қаланы тастаймын, мүмкін мәңгілікке,

Бірақ сенсіз.

Қала ұйықтап жатыр - Амстердамға түн түсіп, дыбыстар естіледі

Біртүрлі мыжылған қалпақ киген жолаушы мен кеттім,

Не болса да есік жабылды, болды.

Жаңбыр сыңғырлаған шапалақпен бетке ұрады,

көз жасын жасыру.