Клава - Красная плесень

Я залез в свой комбайн, и нажал на педали,

И поехал по полю, огурцов накосить.

Я рулил очень клёво, крутя рычагами,

На десятом заходе, я вышел отлить.

Ты скакала по полю, собирая цветочки,

Ты была в белой юбке, выше колен,

Я увидел твои волосатые ноги,

Побежал за тобой и чуть не ошизел.

Твоё прыщавое лицо,

Меня с ума чуть не свело,

А лошадиный голос твой,

Навек разрушил мой покой!

Ты вбежала в кусты и сняла там трусишки,

И, присев над травой, дрыстанула вовсю,

До сих пор не могу я понять, моя Клава,

Ты на что намекала, понять не могу.

Я сорвал с ветки лист, протянул тебе нежно,

Чтобы ты подотёрла, свой божий стыд,

Ты в ответ захихикала как лошадь, наверно,

И меня, взяв за уши, повалила в кусты.

Твоё прыщавое лицо,

Меня с ума чуть не свело,

А нежный твой, суровый взгляд.

Напоминал коровий зад.

Ты сорвала с меня сапоги и фуфайку,

Разорвала их в клочья и сказала: «Не ссы»,

Ты раздула свои лошадиные ноздри,

И зубами разорвала мои белы трусы.

Ничего прекрасней нет,

Чем этот бешеный минет,

Среди разорванных трусов,

И перемятых огурцов…

Мен комбайныма кіріп, педальдарды бастым,

Ол қияр шабу үшін егістік алқапқа шықты.

Мен рычагтарды бұрап, өте жақсы жүрдім,

Оныншы қоңырауда сілеусін алуға шықтым.

Сіз даладан секірдіңіз, гүлдер тердіңіз,

Сіз ақ юбка киіп, тізеден жоғары болдыңыз,

Мен сенің түкті аяқтарыңды көрдім

Артыңнан жүгіріп, есін жиып кете жаздадым.

Сіздің безеу жүзіңіз

Мені жынды етіп жібере жаздады

Ал сенің ат дауысың

Менің тыныштығымды мәңгілікке бұзды!

Сіз бұталарға жүгіріп барып, трусиктеріңізді шешіп алдыңыз,

Шөптің үстіне еңкейіп, ол күшті және негізгі күшімен жұлқынды,

Мен әлі түсінбеймін, Клава,

Сіз нені меңзеп тұрсыз, мен оны түсіне алмаймын.

Мен бұтақтан жапырақты жұлып, ақырын бердім,

Құдайдың ұятынан арылу үшін

Жауап ретінде жылқыдай күлдіңіз, сірә

Ол мені құлағымнан ұстап, бұталардың арасына лақтырды.

Сіздің безеу жүзіңіз

Мені жынды етіп жібере жаздады

Ал сенің нәзік, қатал көзқарасың.

Сиырдың бөксесін еске түсіреді.

Сен менің етігім мен футболкамды жұлып алдың,

Оларды жыртып, «сиймеңіз» деді

Аттың танауын жарып жібердің

Ал менің ақ трусикамды тісімен жыртып алды.

Одан әдемі ештеңе жоқ

Бұл ақылсыз минетаға қарағанда

Жыртылған трусилердің арасында

Ал ұсақталған қияр...