Новелла - Кот Балу, SLIMUS, Костя Бес

Пурпурная молния, и мы молчим.

Сними очки, ведь я тебя плохо помню.

За окном теплые дожди, дыхание томное.

Моя кровь кипит, да и сердце с полвека свободное.

Дыши полной грудью воздуха.

Луна, скажи, почему ты молчишь, ведь уже поздно.

Ветер, расскажи, куда ты бежишь шагами толстыми, ко мне снова придут белые совы.

Когда пробьет пол-второго, в царстве тишины во всех спальнях погаснут огни

И на карниз присядет жар-птица и вряд ли нам все это снится.

И щедро с неба, где засыпает ночь, но еще нет рассвета.

Мы с ней падаем в пекло синих рек, там та самая, о которой мечтаю не один век.

Руки превращаются в крылья, небо становится океаном бездонным, звезды спелой

сливы

Всевышний не жалеет для нас светлой силы.

Мы запомним друг друга на миг, чтобы остаться одним на вечность,

Мой тихий монолог речи разбавит ее странные ночи,

Разденет ее хрупкие плечи, и наши мечты увековечив.

Закрой глаза, и не смотри, как плачет небо,

Зашторь все шторы, чтоб к нам не поступало света.

Ты на кровати без косметики и не одета, а за окном пошли последние минуты лета.

Твои движения красивы, как цветные сны.

Я помню то кафе и те рассветы у реки,

Как в первый день спешили перейти с тобой на «Ты».

Ты до сих пор боишься скорости и высоты.

И страшно думать, что же будет завтра с нами,

Как будем дальше жить с пробитыми насквозь сердцами.

Чужими станем мы друг другу, будто иностранцы,

Забудем поцелуи, все любовные признанья.

И вдруг я понимаю главное — теряю воздух,

И календарь сменяет лето, и приходит осень.

И вот ты в город по перрону, но походу поздно.

Чувствуешь ли давно, а с ними этот поезд.

Мороз по коже, но никакого страха после.

Жизнь такова — там, где любовь, там поджидают слезы.

Все было так серьезно;

наверно, показалось.

Не нажимая паузы, я продолжаю запись:

«Как много значило все это для меня, как воздуха глоток для тонущего в море

Я говорю тебе спасибо за тебя и за меня, и за то, что были мы с тобою…»

В твоих бл**ских глазах тону каждый раз

От удара каждый раз мы переходим на красный.

Без печати в паспорте и прочих атрибутов,

Салютов, ресторанов и свадебных маршрутов.

И пусть ты е**нутая, но в этом что-то есть.

Я сел на этот рейс, а он никак не приземлится.

Надо было пристегнуться, чтоб не удариться больно,

Пара разрывных патронов в одной обойме.

Простое правило, мораль — нас не догонят,

Построй свою любовь, пусть будет только двое.

А все остальное потом, я знаю, как ты хочешь,

Я буду плавно нажимать на болевые точки.

Пока не кончишь, а впереди еще вся ночь,

Солнца лучи под утро ее порвут в клочья.

Ты так порочна, как сладкий плод в райском саду

И для меня опасна, как агент Массада.

Циничным взглядом я прожигаю пустоту,

Я не считал секунды, когда была ты рядом.

Блеск дорогих нарядов, Европа, вся х**ня,

Но ты во мне увидела походу что-то больше.

Чем понты на порше и места в ложе,

Депутатский кокаин и цифры для входя на крышу.

Отдай мне свою руку, и мы поднимемся выше,

Но падать будет больно, ты уж прости, малыш.

Күлгін найзағай, біз үнсіз.

Көзілдірікті шеш, өйткені мен сені жақсы есіме түсіре алмаймын.

Терезенің сыртында жылы жаңбыр жауады, тынысы тарылды.

Қаным қайнап, жүрегім жарты ғасыр болды.

Ауамен терең тыныс алыңыз.

Луна, неге үндемейсің, айтшы, кеш болды ғой.

Жел, қалың адыммен қайда жүгіріп бара жатқаныңды айт, маған ақ үкі тағы келеді.

Бір жарымға жеткенде, барлық жатын бөлмелердегі тыныштық патшалығында шамдар сөнеді.

Ал отты құс шетке отырады және біз мұның бәрін армандағанымыз екіталай.

Түн ұйықтап жатқанымен, әлі таң атқан жоқ аспаннан жомарт.

Ол екеуміз көгілдір өзендердің тозағына түсеміз, мен ғасырлар бойы армандағаным бар.

Қолдар қанатқа айналады, аспан түбі жоқ мұхитқа, піскен жұлдыздарға айналады

қара өрік

Алла Тағала біз үшін нұрын аямайды.

Бір-бірімізді мәңгілікке есте сақтаймыз,

Менің тыныш монологым оның оғаш түндерін сұйылтады,

Оның нәзік иықтарын шешіп, армандарымызды мәңгілікке қалдыр.

Көзіңді жұмып, аспанның жылағанын көрме

Бізге жарық түспеуі үшін барлық перделерді жабыңыз.

Сіз төсекте боянбайсыз және киінбейсіз, терезенің сыртында жаздың соңғы минуттары басталды.

Сіздің қозғалыстарыңыз әдемі, түрлі-түсті армандар сияқты.

Сол кафе мен өзен жағасындағы күннің шығуы есімде,

Алғашқы күні олар сенімен бірге «Сізге» ауысуға қалай асықты.

Сіз әлі де жылдамдық пен биіктіктен қорқасыз.

Ал ертеңгі күніміз не болатынын ойлаудың өзі қорқынышты.

Жарылған жүректермен қалай өмір сүреміз.

Шетелдіктер сияқты бір-бірімізге бөтен боламыз,

Сүйіспеншіліктерді ұмытыңыз, барлық махаббат мойындауларыңыз.

Мен кенеттен ең бастысын түсіндім - мен ауаны жоғалтамын,

Ал күнтізбенің орнын жаз басып, күз келеді.

Міне, сіз қалада платформаның бойындасыз, бірақ баруға тым кеш.

Сіз ұзақ уақыт бойы сезінесіз бе, және олармен бұл пойыз.

Терідегі аяз, бірақ одан кейін қорқыныш жоқ.

Өмір осылай - махаббат бар жерде көз жасы күтеді.

Барлығы соншалықты маңызды болды;

көрінген шығар.

Үзіліс түймесін баспай, жазуды жалғастырамын:

«Мұның бәрі мен үшін теңізге батып бара жатқан адамның ауа тынысындай қаншалықты маңызды болды.

Сіз үшін де, мен үшін де, сізбен бірге болғанымыз үшін де алғыс айтамын...»

Сенің көзіңе мен сайын батып кетем

Біз соққан сайын қызылға айналамыз.

Паспортта мөртабансыз және басқа атрибуттарсыз,

Отшашулар, мейрамханалар мен үйлену маршруттары.

Ал сен ессіз болсаң да, оның ішінде бірдеңе бар.

Мен бұл рейске отырдым, бірақ ол қонбайды.

Мен ауыртпау үшін байлап қоюға тура келді,

Бір қыстырғыштағы жарылғыш патрондар.

Қарапайым ереже, адамгершілік - олар бізді қуып жете алмайды,

Сүйіспеншілігіңді қалыптастыр, ол екеуі ғана болсын.

Қалғанының бәрі кейінірек, мен сенің қалай қалайтыныңды білемін

Мен ауыратын жерлерді ақырын басамын.

Сіз аяқтағанша, ал алда әлі түн бар,

Таңертеңгі күн сәулесі оны жұлып алады.

Сен Едем бағындағы тәтті жеміс сияқты жауызсың

Агент Массада сияқты мен үшін қауіпті.

Сынақ көзқараспен мен бос жерді өртеймін,

Сен қасында болған секундтарды санамадым.

Жарқыраған қымбат киімдер, Еуропа, барлық сұмдық

Бірақ сен менің бойымнан тағы бір нәрсені байқадың.

Porsche көліктері мен қораптағы орындарды көрсетуге қарағанда,

Шатырға кіру үшін депутат кокаин және фигуралар.

Маған қолыңды бер, біз жоғары көтерілеміз

Бірақ құласам ауырады, мені кешір, балақай.