Lass mich los - Kontra K

Sie halten dich fest mit all ihrer Kraft wenn man versucht zu fliegen

Und wollen dich glauben lassen es sei dir bestimmt ganz unten

Am Boden zu liegen

Doch mein Herz flüstert mir zu: «Warum bin ich geblieben?»

Und warum ist der einzige Mensch, dem ich trau'

Der Mann in meinem Spiegel?

Und warum sind sie Beton an meinen Füßen

Statt der Wind unter meinen Flügeln?

Und seit wann zeigt ein Lachen uns nur noch die falsche Liebe

Verdammt sag' mir: «Warum bin ich geblieben?»

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Die eigenen Wände werden zu einem Gefängnis für jeden Traum

Ich bin da wenn sie fliegen, bin da wenn sie fallen

Aber wer fängt mich auf?

Mein Körper ein Käfig, bewacht meine Seele

Er lässt sie nicht raus

Doch er klaut ihr den Raum, den sie brauch' und deshalb fahr' ich so schnell

aus der Haut

Denn ein Wort hat kein' Wert mehr wenn es keinen Menschen gibt

Dem man noch glaubt

Denn zwischen all ihren Phrasen verschwinden die Taten in weißem Rauch

Wer holt mich hier raus?

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Die Uhr rennt mir weit davon

Jedes Zeitgefühl verlor’n

Denn Wimpernschlag sind ganze Jahre und ein Leben nur ein Song

Die Unendlichkeit jagen bevor ich wieder ein Geist bin

Denn der Bleistift und das Blatt hier sind der Hammer und mein Meisel

Also schreib' ich und schreib' ich bis es irgendwann vorbei ist

Jedes Leben ist ein Buch und die Musik hier ist meines

Brenne meine Zeilen ein bis zur allerletzten Seite

Jedes Lied von mir das spielt bringt es ein Kapitel weiter

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Lass mich los, lass mich los, lass mich los

Ұшуға тырысқанда олар сені бар күшімен ұстайды

Және сіз төменгі жағында болуыңыз керек деп сенгеніңізді қалаймын

Жерде жату

Бірақ жүрегім маған: «Неге қалдым?» деп сыбырлайды.

Неге мен сенетін жалғыз адам

Менің айнадағы адам?

Неліктен олар менің аяғыма бетондалады

Қанаттарымның астындағы желдің орнына?

Ал қашаннан бері күлімсіреу бізге дұрыс емес махаббатты ғана көрсетеді

«Неге қалдым?» деп айтшы.

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Сіздің қабырғаларыңыз әр арман үшін түрмеге айналады

Олар ұшқанда мен боламын, олар құлағанда мен боламын

Бірақ мені кім ұстайды?

Денем – жанымды қорғайтын тор

Ол оны сыртқа шығармайды

Бірақ ол оған қажетті орынды ұрлайды, сондықтан мен соншалықты жылдам жүремін

теріден

Өйткені халық болмаса, сөздің қадірі жоқ

сіз әлі де сенесіз

Өйткені олардың барлық тіркестерінің арасында істер ақ түтінге сіңіп кетеді

Мені бұл жерден кім алып шығады?

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Сағат меннен әлдеқайда алда

Уақыттың барлық сезімін жоғалтты

Өйткені көзді ашып жұмғанша бір жыл, ал өмір – ән ғана

Мен қайтадан елес болмай тұрып, шексіздікке ұмтылу

Өйткені мұндағы қарындаш пен қағаз – балғам мен қашауым

Сондықтан мен жазамын және бір сәтте біткенше жазамын

Әрбір өмір кітап, ал мұндағы музыка менікі

Менің жолдарымды соңғы бетке дейін жазыңыз

Менің әрбір ойнайтын әнім оны бір тарауды алға тартады

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер

Жібер, мені жібер, мені жібер