Цілунок - Холодне Сонце

Сказала ти, промовила лиш чутно

І капнула сльоза на слово «прощавай».

Душа його здригнулась каламутно,

Він знав, що прийде час залишити твій рай.

Приспів:

Цілунок спогадів нагадує про ночі,

Забудеш ночі - пригадаєш дні,

Коли в його побачиш свої очі

Знай він прийде, він все віддасть тобі.

Ти знов одна, в кімнаті сни літають

І магія думок торкається щоки.

Тут спогади живуть, вони тебе кохають,

Вон минуть та перш пройдуть роки.

Приспів (4)

Ол сізге айтты, ол тек естіліп сөйледі

Ал «қош бол» деген сөзге көз жасы тамды.

Жан дүниесі дірілдеп,

Ол сенің жұмағыңнан кететін уақыт келгенін білді.

Хор:

Естеліктердің сүйісі түндерді еске түсіреді,

Түндерді ұмытасың - күндерді еске түсіресің

Онда сіз өз көзіңізді көргенде

Ол келетінін біл, ол саған бәрін береді.

Сіз қайтадан жалғызсыз, бөлмеде армандар ұшып жатыр

Ал ойдың сиқыры жаққа тиеді.

Мұнда естеліктер тұрады, олар сені жақсы көреді,

Жылдар, жылдар өтеді.

Хор (4)