Ти Згасаєш - Холодне Сонце

Обійма Тебе холод,

Чуєш подих із неба,

Підіймаєш свій погляд —

Хтось літає без Тебе…

Незгасаючий спогад

Зачинити враз двері

Не дозволить, й дорога

В небо кличе до себе…

Ти згасаєш, Ти згасаєш,

Вічну мить.

Твоє серце Ти чекаєш, що згорить;

Ти згасаєш, Ти згасаєш,

Як зоря.

Він не скаже Тобі:

«Ти моя…»

У світ ночі емоцій

Він пішов так невчасно…

(Біль на кожному кроці,

Мов вогонь: палить й не гасне).

Він на кожному кроці,

Де нема його власне.

Від прощальних цілунків

Зi смаком хмелю й жасмину

Вже не слухають руки,

Зупинились хвилини…

Суық сені құшақтап,

Сіз аспаннан тынысты естисіз,

Сіз жоғары қарайсыз -

Біреу сенсіз ұшады...

Өшпейтін жады

Есікті дереу жабыңыз

Жол бермейді және жол бермейді

Ол көкке себе шақырады

Шығасың, шығасың,

Мәңгілік сәт.

Жүрегің жанғанша күтесің;

Шығасың, шығасың,

Жұлдыз сияқты.

Ол саған айтпайды:

«Сен менің...»

Сезім түні әлемінде

Ол өте кеш кетті...

(Әр айналымда ауырсыну,

От сияқты: темекі шегеді және сөнбейді).

Ол әр қадамда,

Ешқайсысы жоқ жерде.

Қоштасу сүйісулерінен

Хмель мен жасминнің дәмімен

Олар енді қолдарын тыңдамайды,

Тоқтатылған минуттар…