Гончая - Хамиль, Каста, Змей

На спидометре сто двадцать — мчим,

Трек под номером двенадцать звучит,

Качает Каста.

За шалой первоклассной,

Летят два едва продравших глаза рэпера.

Будем кружить до вечера, делать ведь нечего.

Лично мы вечно так мечемся, планчиком лечимся,

Легче нам, обитателям Юга, зелени ж вдоволь.

Братан, замедли ход, поедем по Садовой.

Короче, все кайфово.

Пускай слегка устали,

Но то, что искали достали.

«Что далее?»

Растабачили, забили, курить начали, пыхтим,

В машине дым ды-ды-дым, ды-ды-дым.

Добрый, косой, в два рыла,

Круче, чем шоу Бенни Хилла.

Нехило попутало, потом вообще закрыло!

У Хамиля — истерика, у меня — паника,

Я бы стал шариком, если бы принял еще пару париков!

Старенький или молодой, маленький или большой,

Слушай, слушай дальше.

Дальше расклад такой:

Хамиль толкает идею обдолбленному Змею,

То есть мне, ехать на район в таком говне.

«И чё, поехали!"Залили бензина, заехали в аптеку,

Купили визина, резина искрится, словно птица.

Машина с грохотом дает копоти, мы проделали полпути,

Только как ни крути, долго уж Хамиль давит в пол.

Жмет на газ, а на спидометре сорок, не больше,

Километров в час.

То ли прет так нас, то ли прибор в хламе.

В пополаме не знаю, что верно.

«Вы решайте сами!»

Часа через два два героя рассказа добрались до базы,

Догнались сразу.

Мы едем и видим УАЗик.

Зараза!

Мент у обочины озабоченный, озадаченный,

Чуть ли не плачет он.

«Прячь давай!»

Я начинаю шифровать остатки ганджи,

А прет все также, сильнее даже.

Нас останавливает этот драный дятел,

Траву бросаю на пол, ну, типа спрятал.

Все, знаем, влипли в такую шнягу,

А мент всего лишь попросил нас на буксир взять его колымагу.

«Хул* нам, кабанам!»

Едем без всяких вопросов.

Пох*й, что бобик болтается где-то сзади на тросе.

«Чё за тупарь, Змей, тебя нормально вставило?»

«Ясно.

Молчание — значит согласие!»

Колесили не напрасно мы.

Пол дня убили.

«Слышишь?

Опа, здрасьте!

Глянь в зеркало!»

«Ты это тоже видишь?

Какие нах*й призраки?»

«Скорее насморки!

Хул* мы так едем медленно?»

Подозрительно.

Неудивительно,

Что нечисть к нам нацеплялась.

«Может проедут мимо?

Уже как-то было…»

Недавно вроде, по-моему, даже сегодня.

«А, какого?

Мы ведь на своем районе!»

«Ща свалим!

Пристегнись!

И мы погнали.»

Дали копоти, мне ожидали копы те,

Привязанные сзади, хотя и не такое видали.

На своем опыте, но заморгали фарами,

Сиренами стали сигналить.

Думал отстали.

Нет!

Все только начинается… Пристали,

Словно банный лист на заднице!

Пи*да им!

Лучше б струсили!

Их Шумахер еще не в курсе,

Что попал на экскурсию!

Поводим по кварталам, покажем наши улицы.

Они же сами сюда лишний раз не сунутся.

Представляю, как они зажмурятся,

Увидев перекопы дорог со времен революции.

Газ в пол, руль в крутой поворот.

Улыбаюсь!

УАЗик пашет чей-то огород, кувыркаясь.

«Странно… Откуда-то у нашей клячи столько

Скорости прибавилось?

Змей, ты зрячий?

Глянь, а может показалось?»

Там сзади что-то вроде троса болталось…

Ну точно.

Мне страшно и смешно до боли.

Менты теперь ловят, как настоящие ковбои!

Спидометрде жүз жиырма - біз асығамыз,

Трек нөмірі он екі дыбыс

Тербелетін Каста.

Бірінші сортты орамал үшін,

Екі рэпердің әрең тесілген көздері ұшып тұр.

Кешке дейін айналамыз, істейтін ештеңе жоқ.

Жеке біз үнемі осылай асығамыз, бізді планчикпен емдейді,

Бізге, оңтүстіктің тұрғындарына жасыл желектердің көп болуы оңайырақ.

Брат, жылдамдықты бәсеңдет, Садовая бойымен жүрейік.

Қысқасы, бәрі керемет.

Біраз шаршайық

Бірақ олар іздегенін алды.

«Келесі не?»

Растабачили, гол соқты, темекі шегуді, үрлеуді бастады,

Көлікте, түтін, түтін, түтін, түтін, түтін.

Мейірімді, қиғаш, екі тұмсық,

Бенни Хилл шоуынан да салқын.

Жаман алданып, содан кейін жалпы жабық!

Хамильде истерия бар, менде үрей бар,

Мен тағы бір-екі парик алсам, шарға айналар едім!

Кәрі немесе жас, кіші немесе үлкен

Тыңдаңыз, әрі қарай тыңдаңыз.

Келесі кесте:

Хамил бұл идеяны таспен ұрған Жыланға итермелейді,

Яғни, мен үшін осындай боқтықпен ауданға бару.

«Олай болса, кеттік!» Біз бензин құйып, дәріханаға бардық,

Виза алдық, резеңке құстай жарқырайды.

Машина күйемен айқайлады, біз оны жарты жолға жеткіздік,

Бірақ не айтса да, Хамиль ұзақ уақыт еденді басады.

Ол газды басады, ал спидометрді қырық, артық емес,

Сағатына километр.

Не бізді осылай асығады, немесе құрылғы қоқыс жәшігінде.

Жартысында мен ненің шын екенін білмеймін.

- Өзің шешесің!

Екі сағаттан кейін оқиғаның екі кейіпкері базаға жетті,

Бірден қолға түсті.

Біз келе жатырмыз, біз УАЗ көлігін көреміз.

Инфекция!

Жол жиегіндегі полиция уайымдап, аң-таң,

Ол жылай жаздады.

«Жүр, жасырын!»

Мен ганжаның қалған бөлігін шифрлай бастаймын,

Және асығыс бәрі бірдей, одан да күшті.

Бізді осы жыртылған тоқылдақ тоқтатты,

Мен шөпті еденге лақтырдым, мен оны жасырдым.

Барлығы, біз білеміз, мұндай шнягқа кептелді,

Ал полицей бізден оның арбасын сүйреп апаруымызды өтінді.

«Айналамыз, қабандар!»

Ешқандай сұрақсыз барамыз.

Боббидің кабельде ілулі тұрғанына мән бермеңіз.

«Не болды, Жылан, сен дұрыстап тұрып қалдың ба?»

«Ол түсінікті.

Үндемеу келісімді білдіреді!

Бекер айдаған жоқпыз.

Жарты күн өлді.

«Сіз естисіз бе?

Ой, сәлем!

Айнаға қараңыз!»

«Сен де көріп тұрсың ба?

Елес деген не?»

«Суық сияқты!

Хул* біз соншалықты баяу жүреміз бе?»

Күдікті.

Ғажап емес,

Қандай зұлым рухтар бізге жабысып қалды.

«Мүмкін олар өтер?

Әйтеуір болды...»

Жақында сияқты, менің ойымша, бүгін де.

«Ой, не?

Біз өз ауданымыздамыз!»

«Түсеміз!

Бекітіңіз!

Ал біз айдадық».

Олар маған күйе берді, мені сол полицейлер күтіп тұрды

Артынан байланған, бірақ олар мұндай нәрсені көрмеген.

Менің тәжірибемде, бірақ олар фараларын жыпылықтады,

Сиреналар дыбыстай бастады.

Мен олар артта қалды деп ойладым.

Жоқ!

Бәрі енді басталып жатыр... Олар тұрып қалды,

Есегіңізге ваннаның жапырағы сияқты!

Бұларды!

Қорыққан жөн!

Олардың Шумахері әлі білмейді

Турда не болды!

Блоктарды аралап, көшелерімізді көрсетейік.

Олардың өздері бұл жерге енді келмейді.

Олардың қалай көздерін қысатынын елестетіп көріңіз

Революциядан бергі жолдардың қазылғанын көру.

Еденге газ, күрт бұрылыста руль.

Мен күлемін!

УАЗ біреудің бақшасын жыртып, құлап жатыр.

«Қызық екен... Әйтеуір біздің нағашымыз көп

Жылдамдықты арттыру?

Жылан, көзің көріп тұр ма?

Қараңызшы, мүмкін көрінген шығар?

Артынан кабель сияқты бірдеңе салбырап тұрды ...

Әрине.

Мен қорқамын және ауырғанша күлкілімін.

Полициялар енді нағыз ковбойлар сияқты ұстайды!