Blinded Sultan - Katalepsy

Where the darkness is the black, where nought is something and dark is purer

than light, there he is

Primordial end, barren forefather, perpetual chewing and insatiable devourer of

worlds and galaxies, infinite sultan of demons

Forever bounding in outrageous emptiness he’s drowning in his own pulsating

gloomy agony, in music and dance of his own madness

Giant absolute gods, eyeless, mute, grim and insane

Other Gods are slowly, clumsily and bizarre dancing beneath the extinct star’s

cemeteries

Out of the whirl of terrible visions, which they are webbed, they reach

tentacles and threads of dark to the seamy side of worlds, plunge victims into

mouths and consume them alive and crying

Omniscient, indifferent, solitary, nameless, thoughtless

He spreads like a throbbing black hole, which shed crimson miasmas,

looks like swelling veins

One and indivisible with endless obsidian throne, his shapeless mas gobbles to

muffled, deranged weird ruff and quiet monotone sobs of damned flutes in the

mysterious paws

In pitch-dark boiling chaos, where other Gods awkwardly hobble

Without sense to vile roar and dissonant squeals, sultan of demons greedily

gnawing putrid bones of immortals

Delighting by howling of victims, he forces the origin of universe to crack

Spreading the vomit of life to the tears of dying worlds

He is cynic, insane, vindictive and wouldn’t take anyone, who dare make the

things he can doing only, befoul alchemy: create alive out of death

Қараңғылық қара болса, ешнәрсе жоқ, ал қараңғылық тазарақ

жарықтан гөрі, ол бар

Бастапқы түпкі, бедеу ата, мәңгілік шайнау, тойымсыз жегіш

әлемдер мен галактикалар, жындардың шексіз сұлтаны

Мәңгілік өтірік қуыстыққа басталып өз пульсациясына батады   

мұңды азап, музыка мен биде өзінің ақылсыздығы

Алып абсолютті құдайлар, көзсіз, мылқау, мылқау және ессіз

Басқа құдайлар сөнген жұлдыздың астында баяу, ебедейсіз және оғаш билеп жатыр.

зираттар

Олар торға оранған қорқынышты көріністердің ағысынан жетеді

шатырлар мен қараңғылық жіптері әлемнің тік жағына  , құрбандарды

ауыздарды тірідей жеп, жылай береді

Барлығын білетін, немқұрайлы, жалғыз, есімсіз, ойсыз

Ол қызыл миазмаларды төгетін дірілдеген қара тесік сияқты таралады,

тамырлардың ісінуі сияқты көрінеді

Бір және шексіз обсидиан тақпен бөлінбейтін, оның пішінсіз массасы оны жұтып қояды

күңгірттенген, есінен танып қалған оғаш руф және қарғыс атқан флейталардың тыныш монотонды жылаулары 

жұмбақ табандар

Қап қараңғы қайнаған хаоста, басқа құдайлар ыңғайсызданады

Жын-шайтандардың сұлтаны арам айғай мен үнсіз айқайға мән бермей, ашкөздікпен

өлмейтіндердің шіріген сүйектерін кеміру

Зардап шеккендердің көңілін көтеру, ол ғаламның пайда болуын күшейтеді

Өліп бара жатқан дүниелердің көз жасына өмірдің құсығын тарату

Ол ақымақ, ессіз, кекшіл және ешкімді қабылдамайды.

Ол тек алхимиясыз жасай алатын нәрселер: өлімнен тірідей жасау