After Omega - Katalepsy

Burned stars are flowing down the Earth

In voracious mouth of nuclear smeltery

Simulation of life is ended, the harvester has raised the scythe

His Red Mask has fallen down

Bells are choked with the ground

Their tongues have tumbled out

And turned black like from hanged man

Celestial voice of tocsin became wheeze of suffocation

World they have mourned is forgotten now

Millions of souls runs to their predetermined destiny

Mankind is in the past, broken

Millions of souls hurled to drown in filth slowly

Mankind is strangled by the nuclear dust

Cosmic vortexes cannot scatter the smell of burned flesh

Earth is becoming black and shrinks like skin of the dead

Its years are counted

Time is slipped away, the way is ended

Ground is cracking like charred burnt skin

Consuming in the fire of the only true law

Angels whispering prayers in coffins, gods hiding faces with shame

Mankind is standing on knees in the queue to the ditch with sewages

Sick with the life will be healed

Life will be killed

Cauldron which is boiling by somber broth of life

Has become, become forever empty

Earth has quenched the thirst by the sacrificial blood

And gives birth to the dead

Sun died in the sky, covered with flames

Raping of almost dead world continues and never will be stopped

Жанған жұлдыздар жер бетіне ағып жатыр

Ядролық балқыту зауытының құнарлы аузында

Өмірді модельдеу аяқталды, комбайн орақты көтерді

Оның қызыл маскасы құлап қалды

Қоңыраулар жерге тұншығып жатыр

Олардың тілдері шығып кеткен

Асылған адам сияқты қара болып кетті

Токсиннің аспандық дауысы тұншығудың ысқырығына айналды

Олар жоқтаған дүние қазір ұмытылды

Миллиондаған жандар алдын ала белгіленген тағдырына қарай жүгіреді

Адамзат                                                                                                                                                                                                                               адамзат

Миллиондаған жандар ақырындап лас суға батып кетті

Адамзатты ядролық шаң тұншықтырды

Ғарыштық құйындылар күйген еттің иісін тарата алмайды

Жер қара болып, өлгендердің терісі сияқты кішірейеді

Оның жылдары есептеледі

Уақыт  зымырап, жол таяды

Жер күйіп кеткен терідей жарылып жатыр

Жалғыз ақиқат заңның отында

Табыттарда сыбырлап дұға айтып жатқан періштелер, ұяттан жүздерін жасырған құдайлар

Адамзат ағынды сулары бар арық кезегіне тізе бүгіп тұр

Тіршілікпен ауыратындар жазылады

Өмір қырылады

Тіршіліктің ащы сорпасы қайнап жатқан қазан

Айналды, мәңгілік бос болды

Жер шөлді құрбандық қанымен қандырды

Және өлгендерді дүниеге әкеледі

Күн отқа оранып, аспанда өлді

Өлі дерлік әлемді зорлау жалғасуда және ешқашан тоқталмайды