Такое Чувство - Каста, Змей, Хамиль

Ночь.

Сна ни в одном глазу,

Время около двух.

Мне всегда не в моготу

Дождаться чтобы день потух.

Открыт был бук,

Клавиатуре дам тепло своих рук

Это я тебе пишу письмо, мой друг.

Вот хватило духу выдать то, о чем не скажешь в слух:

О том, что мир мой стал хрупок и замкнут в круг.

В углу, как плут, следит за мной паук,

Беспорядок вокруг, валится все из рук

Тут фейсконтроль уже привык к бейсболкам и висячей мотне

В клубах, где все выглядят теперь модней

И сдался мне весь цирк этой ночной голимотьи?

Мне попросту стали невыносимы дни

Знаешь, наш город не велик, хочу умчать в столицу

От тех кто меня злит, от одних и тех же лиц.

Я лишаюсь интереса здесь и вкуса

Вот сегодня — вот нахуя я сегодня проснулся?

Все смысла лишено, проще говоря

У меня все решено и я срываюсь с якоря

Гаснет gmail и я шлю тебе в этом письме

Все что на душе имел и чем поделиться посмел

Такое чувство, что время проходит зря

Такое чувство, что иссякает заряд

Такое скверное чувство.

Смирись с ним

Или решись на большие перемены в жизни.

Такое чувство, что время проходит зря

Такое чувство, что иссякает заряд

Такое скверное чувство.

Смирись с ним

Или решись на большие перемены в жизни.

Я двух метровый микрон.

Утром в метро.

Какой там трон?

Валить надо чую нутром.

Мой дом — притон, притом — стены голый бетон.

Голуби в тон с вечно серым небом от дыма авто

Зато я живу в самом большом городе

И, как и многие здесь,

Выходных жду, коротая дни

Одних тянут словно магнит здешние огни

Других трудно назвать людьми

Искры не видно в них

Я вник не в миг, что по дому родному тоскую

Скоро три года, как приехал посмотреть Москву я

Город сосет из нас силы словно насосом

Мы мечемся, как в сети лосось,

Но не подаем сигнала sos

И если эти тучи сгустились именно надо мной

Видимо мне давно надо домой

И пусть придется все с нуля начать, не спать ночами,

Но меня, по крайней мере, люди будут замечать

Как над морем чаек или как большие корабли у причала

Все мы рано или поздно вернемся туда,

Где жизнь взяла начало.

Чао вечно серое небо, пробки и смог

Да простят меня здешние жители,

Но я б здесь жить не смог

Такое чувство, что время проходит зря

Такое чувство, что иссякает заряд

Такое скверное чувство.

Смирись с ним

Или решись на большие перемены в жизни.

Такое чувство, что время проходит зря

Такое чувство, что иссякает заряд

Такое скверное чувство.

Смирись с ним

Или решись на большие перемены в жизни.

Түн.

Көзсіз ұйықтаңыз

Уақыт екіге жуық.

Мен әрқашан істей алмаймын

Күннің өшетінін күтіңіз.

Бук ашылды

Мен пернетақтаға қолымның жылуын беремін

Мен саған хат жазып отырмын, досым.

Міне, сіз дауыстап айта алмайтын нәрсені айтуға батылдық:

Менің әлемім нәзік болды және шеңберге жабылды.

Бұрышта, алаяқ сияқты, өрмекші мені бақылап тұр,

Төбелес, бәрі қолынан келеді

Мұнда бетті басқару бейсбол қалпақшалары мен ілулі мотналарға қазірдің өзінде қолданылады

Қазір бәрі сәнді болып көрінетін клубтарда

Осы түнгі голимоттың бүкіл циркін маған тапсырды ма?

Күндерге шыдай алмадым

Білесіз бе, біздің қала үлкен емес, мен астанаға асыққым келеді

Мені ашуландыратындардан, Баяғы жүздерден.

Мен мұнда қызығушылық пен дәм жоғалтады

Бүгін неге ояндым?

Қарапайым тілмен айтқанда, бәрі мағынасыз

Мен бәрін шешіп алдым, мен зәкірді сындырамын

Gmail өшеді, мен сізге осы хатты жіберемін

Менің жүрегімде болған және бөлісуге батылы барғанның бәрі

Уақыт босқа кеткендей

Қуаты таусылғандай сезіледі

Сондай жаман сезім.

Онымен айналыс

Немесе өміріңізде үлкен өзгерістер жасаңыз.

Уақыт босқа кеткендей

Қуаты таусылғандай сезіледі

Сондай жаман сезім.

Онымен айналыс

Немесе өміріңізде үлкен өзгерістер жасаңыз.

Мен екі метр микронмын.

Таңертең метрода.

Тақ деген не?

Ішекті түсіру керек.

Менің үйім қонақүй, оның үстіне қабырғалары жалаңаш бетон.

Көліктің түтінінен мәңгі сұр аспанмен үндескен көгершіндер

Бірақ мен ең үлкен қалада тұрамын

Және, мұндағы көптеген адамдар сияқты,

Демалыс күндерін күтуде, бос уақытта

Кейбіреулерін жергілікті шамдар магниттей тартып алады

Басқаларды адам деп айту қиын

Оларда ұшқындар көрінбейді

Туған жерімді аңсағанымды бір сәт түсінбедім

Мәскеуді көруге келгеніме үш жыл болды

Қала біздің күшімізді сорғыш сияқты сорып алады

Тордағы лосось сияқты асығамыз,

Бірақ біз sos сигналын жібермейміз

Ал егер бұл бұлттар менің үстімде қалыңдап кетсе

Мен үйге баруым керек сияқты

Барлығын нөлден бастау керек болса да, түнде ұйықтамаңыз,

Бірақ, кем дегенде, адамдар мені байқайды

Теңіз үстіндегі шағалалар сияқты немесе пирстегі үлкен кемелер сияқты

Бәріміз сол жерге ерте ме, кеш пе қайтеміз.

Өмір басталған жерден.

Шао мәңгілік сұр аспан, кептеліс пен түтін

Бұл жердегілер мені кешірсін

Бірақ мен мұнда тұра алмадым

Уақыт босқа кеткендей

Қуаты таусылғандай сезіледі

Сондай жаман сезім.

Онымен айналыс

Немесе өміріңізде үлкен өзгерістер жасаңыз.

Уақыт босқа кеткендей

Қуаты таусылғандай сезіледі

Сондай жаман сезім.

Онымен айналыс

Немесе өміріңізде үлкен өзгерістер жасаңыз.