Про Макса - Каста

Картины из жизни, мелкие обрывки в памяти,

Разные сюжеты, кое-что вы, может, знаете.

Не замечаете, хотя встречаете вокруг себя.

Вдруг, опять в эти сюжеты проникаете.

Где кто-то доверяет тому,

Кто с виду, вроде, нормальный пацан,

А на самом деле п*дар.

Кто-то насквозь людей видит,

Его и ненавидят, и ценят

Ведь он знает наперед климат.

Его по мелочи кинуть сложно,

А по-крупному допустить просто невозможно.

Его голова полна идей, он умел понимать людей,

Отличать девчонок от б*ядей.

Ранив себя сталь свергал над собой власть,

Доверял барыгам на рынке и не боялся попасть.

Если был больным, то при смерти,

Если скрывался — то вы, пацаны, его не разыщите.

Он был колдуном, так считается,

Его бычки долетая до земли взрываются.

Новички перед его искусством преклоняются,

А лохи завидуют ему и унижаются.

Он запускал их всех на деньги, расчесывал как сосок.

Ему пох*й, это просто лох или отморозок.

Если кто-нибудь из них мочил рога,

Он подтягивал своих людей и наказывал быка.

Убивал по пакету плана в день и слушал хип-хоп,

Это у него еженедельный гороскоп.

И если были деньги и настроение,

То все вокруг попадали на его движение.

Например, 10 бутылок водки, стакан шемали,

Потом шалавы и телки, ох*евали.

С него мусора принимали и его неоднократно,

Но всегда скоро приходилось выпускать обратно.

Я мог попросить его о чем угодно:

кому-то дать п*зды, забрать из садика сестру,

Свободно пойти к пацану свидетелем на суд,

Никто не верит, что такие люди больше не живут.

«Ловите тачку!

Максу всадили нож в живот,

Юля, дай платок, не ори, закрой рот!»

«Братское сердце, не двигайся, держись!»

«Ты не можешь сдохнуть здесь, ты должен жить!»

Машины слишком долго нет, почему пришли мы позже,

Я прижимаю ткань порванной кожи.

Кровь пошла изо рта, он прополз полдвора,

По-любому, он не дотянул бы до утра.

«Макс, не закрывай глаза.

Вон наши пацаны, видишь?»

«Держись, все будет за*бись, сам увидишь!»

«Помнишь лето, наши планы, подумай о семье;

Помнишь, ты же обещал Юльке Крым в сентябре!»

Я видел его взгляд сотни раз,

Но сейчас он смотрел куда-то глубже моих глаз.

Мне стало страшно, мы ждем слишком долго,

Я обернулся — нас ждала разъеб*ная волга.

И пацаны уже бежали помогать,

У подруги растеклась тушь, приступ слез опять.

И на заднем сидении Максу трудно дышать,

Уже в машине прошло минуты 3 или 5.

Мужик по полной в сердцах жмет на газ,

Кровь падает на пол, дежурная смена ждет нас.

Макс что-то сказал, но я раслышал,

Только «клянусь», и через секунд 15 оборвался его пульс.

Өмірден алынған суреттер, естелік шағын үзінділер,

Әртүрлі сюжеттер, сіз білетін нәрсе.

Айналаңда кездессең де байқамайсың.

Кенеттен сіз бұл әңгімелерге қайта кіресіз.

Біреу сенетін жерде

Кім кәдімгі балаға ұқсайды,

Бірақ шын мәнінде, ф*ck.

Біреу адамдар арқылы көреді

Оны жек көреді де, бағалайды да

Өйткені, ол климатты алдын ала біледі.

Оны ұсақ-түйекке тастау қиын,

Ал үлкен мағынада бұған жол беру мүмкін емес.

Оның басы ойға толы, ол адамдарды түсінуді білді,

Қыздарды б*диейден ажыратыңыз.

Өзін жаралап, болат өз билігін құлатты,

Ол базардағы хакерлерге сеніп, соққыға жығудан қорықпады.

Егер ол ауырса, қайтыс болған кезде,

Егер ол жасырынып жүрсе, оны таппайсыңдар.

Ол сиқыршы болған, сондықтан сенеді

Оның гобилері жерге жеткенде жарылып кетеді.

Жаңадан бастағандар өнерінің алдында бас иіп,

Ал сорғыштар оны қызғанып, өздерін қорлайды.

Бәрін ақша үшін жүгіртті, емшегіндей таратты.

Ештеңе етпейді, ол тек сорғыш немесе маскүнем.

Олардың біреуі мүйіздерін суласа,

Ол кісілерін көтеріп, өгізді жазалады.

Күніне жоспар пакетін өлтіріп, хип-хоп тыңдады

Бұл оның апталық жұлдыз жорамалы.

Ақша мен көңіл-күй болса,

Сол кезде оның қозғалысына айналадағылардың бәрі құлады.

Мысалы, 10 бөтелке арақ, бір стақан шемал,

Сосын шлюхтер мен балапандар, трахается.

Одан қоқыс алынып, қайта-қайта болды

Бірақ әрқашан тез арада қайтару керек болды.

Мен одан кез келген нәрсені сұрай аламын:

біреуді қағып ал, балабақшадан әпкесін ал,

Сотта куәгер ретінде балаға еркін барыңыз,

Мұндай адамдар енді өмір сүрмейді дегенге ешкім сенбейді.

«Көлікті ұста!

Макстың асқазанына пышақ сұғып алған

Юлия, маған орамал бер, айқайлама, аузыңды жап!».

«Ағайын жүрек, қозғалма, ұста!

«Мұнда өле алмайсың, өмір сүру керек!»

Көлік тым ұзақ кетті, неге кейін келдік?

Мен жыртылған терінің матасын басамын.

Аузынан қан шықты, ауланың жартысын жорғалады,

Қалай болғанда да, ол таңға дейін шыдамас еді.

«Макс, көзіңді жұма.

Мұнда біздің жігіттер бар, көрдің бе?

«Шыдаңыз, бәрі құрдымға кетеді, өзіңіз көресіз!

«Жазды, біздің жоспарларымызды есте сақтаңыз, отбасыңыз туралы ойлаңыз;

Есіңізде болсын, сіз қыркүйекте Юлька Қырымға уәде берген едіңіз!».

Мен оның түрін жүздеген рет көрдім,

Бірақ қазір ол менің көзімнен де тереңірек жерге қарады.

Мен қорқып кеттім, тым көп күтеміз

Мен бұрылдым - бізді Еділ күтіп тұрды.

Жігіттер көмектесуге жүгірді,

Достың тушьі жайылып, тағы да көз жасының шабуылы.

Ал артқы орындықта Макстың тыныс алуы қиын,

Көлікте 3-5 минут өтті.

Адам жүрегіне дейін газды басады,

Еденге қан құлайды, кезекші кезек күтіп тұр.

Макс бірдеңе деді, бірақ мен естідім

Тек «ант етемін», ал 15 секундтан кейін оның тамыр соғысы тоқтады.