Сказка о песочных часах - Каста, Песочные люди

Вьюга песка поднимается ввысь

Она настигнет тебя, так что ты берегись

Я песочный человек, я родился в песке

Мы живем только век и растворимся в голове

В вашем мозгу, поглощая у вас грязь

И ваши грязные мысли рассеются в нас

Фаланги мертвых пальцев раздроблены в кровь,

Но ты идешь вперед и плевать на эту боль

Ты идешь на восток, чтобы раны излечить

Чтобы злую доброту от духов получить,

Но соль все разъедает твои старые раны

Не дает им зажить, и ты как стеклянный

Стоишь посредине пустыни во мгле

И никто не заметит тебя нигде

И никто не поможет тебе здесь

Тащить твой тяжелый гнилой крест

Твой позвоночный столп еле выдерживает тяжесть

Огромных досок на плечи давящих

Твой глаз еле различает пещерные кельи

Для древних отшельников спасительные щели

Здесь от жаркого солнца укроешься ты

И войдешь тут в наш мир песочной дремоты

С песочными людьми все споры бесполезны

Словно в высотах измеренье бездны

Песочные люди, сила Древнего Востока

Проникнув в этот разум, ты становишься пророком

Это луч, светящий от солнца к хип-хопу

Протянет он тени, идущие с Востока

Песочные люди, сила Древнего Востока

Проникнув в этот разум, ты становишься пророком

Это луч, светящий от солнца к хип-хопу

Протянет он тени, идущие с Востока

Во всей Вселенной нет руки способной

Перевернуть песочные часы подобные

Твоей прошедшей жизни, если эта

Смолистая кора на алтаре бессмертном

Дотлеет перед тем как сможешь ты

Бессмертные ступени покорить из темноты

Еще огонь горел на алтаре, но

Тебя уже затряс в этой жаре озноб

Сковывая всю кровь, бьющуюся в венах

Покрывая губы леденящей пеной

Ты закричал и этот крик

Обжег твое тело болью в тот же миг

Напрягая все силы, чтобы вырваться из схватки

Ты отступил на нижнюю ступень этой загадки

Знай, посягнуть дано лишь тем на высоту песка

Кому страданье мира своим стало навсегда

Песок — единственное в мире вещество

Которому не страшна смерть и безразлична жизнь его

В стеклянном сосуде он отсчитывает время

Он создан для того и это его бремя

Песочные часы — символ наших веков

Они отсчитывают время с помощью песков

Если песчинка сквозь горло узкое прошла

Значит, чье-то тело покинула душа

Тонкою нитью сыплет сверху вниз

Она тонка, но беспрерывна, ты конца берегись

Когда последние частицы проникнут в нижнее деленье

То на нашей планете произойдет землетрясенье,

Но пока часы полны и люди не следят

О времени, идущем вперед, а не назад

Они считаю, что их жизнь долга и бесконечна,

Но время все идет, оно бесчеловечно

Песочные люди, сила Древнего Востока

Проникнув в этот разум, ты становишься пророком

Это луч, светящий от солнца к хип-хопу

Протянет он тени, идущие с Востока

Песочные люди, сила Древнего Востока

Проникнув в этот разум, ты становишься пророком

Это луч, светящий от солнца к хип-хопу

Протянет он тени, идущие с Востока

— Пожалуй, на этом можно было бы окончить «Сказку о песочных часах»…

— Да, нет, нельзя…

Құмды боран көтеріліп жатыр

Ол сені басып озады, сондықтан сақ бол

Мен құмды адаммын, құмда тудым

Біз бар болғаны ғасыр өмір сүріп, басымыздан ериміз

Сіздің миыңызда, сізден кірді жұтады

Ал сіздің лас ойларыңыз бізде тарайды

Өлі саусақтардың фалангалары қанға езіліп,

Бірақ сіз алға қарай жүресіз және бұл ауруға мән бермейсіз

Жараларыңды емдеу үшін шығысқа барасың

Аруақтардан жаман мейірім алу үшін,

Бірақ тұз ескі жараларыңызды жеп жатыр

Олардың сауығып кетуіне жол бермейді, ал сіз әйнек сияқтысыз

Қараңғыда шөлдің ортасында тұрсың

Ал сені ешкім еш жерде байқамайды

Және бұл жерде сізге ешкім көмектеспейді

Ауыр шірік крестіңізді алып жүріңіз

Сіздің омыртқа бағаныңыз ауырлықты әрең көтереді

Қысымның иығында үлкен тақталар

Сіздің көзіңіз үңгір жасушаларын әрең ажыратады

Ежелгі гермиттерге арналған слоттарды сақтау

Мұнда сіз ыстық күннен тығыласыз

Ал сіз мұнда біздің құмды ұйқы әлеміне кіресіз

Құм адамдармен барлық даулар пайдасыз

Биіктерде шыңыраудың өлшемі сияқты

Құм адамдар, Ежелгі Шығыстың күші

Осы санаға еніп, пайғамбар боласың

Бұл күн сәулесінен хип-хопқа дейін жарқыраған сәуле

Ол шығыстан келе жатқан көлеңкелерді созады

Құм адамдар, Ежелгі Шығыстың күші

Осы санаға еніп, пайғамбар боласың

Бұл күн сәулесінен хип-хопқа дейін жарқыраған сәуле

Ол шығыстан келе жатқан көлеңкелерді созады

Бүкіл ғаламда қабілетті қол жоқ

құм сағат сияқты аударыңыз

Сіздің өткен өміріңіз, егер бұл болса

Өлмейтін құрбандық үстеліндегі шайырлы қабық

Қолыңнан келгенше өледі

Қараңғылықтан бағындыратын өлмес қадамдар

Құрбандық үстелінде от әлі жанып тұрды, бірақ

Сіз бұл ыстықта қазірдің өзінде дірілдеп жатырсыз

Венада соғатын барлық қанды байлау

Еріндерді мұздай көбікпен жабу

Сіз айқайладыңыз және бұл жылады

Дәл сол сәтте аурудан денеңді күйдірді

Күрестен шығу үшін бар күш-жігеріңізді жұмсаңыз

Сіз бұл жұмбақтың төменгі сатысына шегіндіңіз

Біліңіз, қол сұғушылық тек құмның биіктігінде болғандарға беріледі

Дүниенің азабы кімге мәңгілік болды

Құм - дүниедегі жалғыз зат

Кім өлімнен қорықпайды және өз өміріне бей-жай қарайды

Шыны ыдыста уақытты санайды

Ол осы үшін жаратылған және бұл оның ауыртпалығы

Құм сағаты – ғасырларымыздың символы

Олар құмдардың көмегімен уақытты санайды

Тар көмейден бір түйір құм өткен болса

Демек, біреудің тәні жаннан кетіп қалды

Жіңішке жіп жоғарыдан төменге құйылады

Бұл жұқа, бірақ үздіксіз, сіз соңынан сақ болыңыз

Соңғы бөлшектер төменгі бөлімге енгенде

Сонда біздің планетада жер сілкінісі болады,

Бірақ сағат толып, адамдар қарап жатқан жоқ

Уақыт артқа емес, алға қарай жүреді

Олар өмірінің ұзақ және шексіз екеніне сенеді,

Бірақ уақыт өтіп жатыр, бұл адамгершілікке жатпайды

Құм адамдар, Ежелгі Шығыстың күші

Осы санаға еніп, пайғамбар боласың

Бұл күн сәулесінен хип-хопқа дейін жарқыраған сәуле

Ол шығыстан келе жатқан көлеңкелерді созады

Құм адамдар, Ежелгі Шығыстың күші

Осы санаға еніп, пайғамбар боласың

Бұл күн сәулесінен хип-хопқа дейін жарқыраған сәуле

Ол шығыстан келе жатқан көлеңкелерді созады

«Мүмкін бұл «Құм сағатының ертегісі» аяқталуы мүмкін ...

«Иә, жоқ, мүмкін емес...