Лида и зверёк - Каста

Мочит дождик чернёвую шкурку

Ислезится глаз, а другой в прищурку

Пожалась лапка и хвостик в кренделёк

Жмятся к стенке сырой и дрожит зверёк

Проходила, по улице, Лидушка

Пожалела она животинушку

Подхватила, дрожащего, на руки

И укрыла, под курткой, в запазухе

Принесла его в дом, еле дышит он

Обернула платком, бязью вышытым

Уложила в тепло, рядом с печькою

Наварила сосисок да с гречкою

Извела ласкутки все на тряпочки,

смостерила подстилку и тапочки

Вытирала пыль, подтерала грязь

Задремала с улыбкой, умаялась…

…Это кто ж такой там, мохнатенький

У него же глаза — виноградинки,

То дрожит и скулит он обиженно

То рычыт и наглеет, бестыжый он…

А на утро проснулась и ахнула

Холодильника дверца распахнута

И по полу обьедки да фантики

Да разодраны тапки и бантики

Возмутилась она безобразию

Отругать бы его за оказию,

Но лишь только вздохнула украдкою

Да пустилася по полу с тряпкою

И уж дома, зверёк, ходит барином

И глядит на неё, как хозяин он

И рычыт если что-то не нравится

и того угляди, покусается

Поводок, мастерила, старалася,

Но надеть на него побоялася

Дверь открыла, накинула курточку

И бегом, за ним, на прогулочку…

…Это кто ж такой там, мохнатенький

У него же глаза — виноградинки,

То дрожит и скулит он обиженно

То рычыт и наглеет, бестыжый он…

А мальчишки над ним надсмехалися

По двору за ним с свистом ганялися

Обзывали словами противными

И грозилися палками длинными

Только Лида не капли не струсила

Отыскала его, в куче из мусора

По собачьи мальчишек облаяла

И домой поскорей унесла его

И случилася с ним миланхолия

Прикротил он чинить свою «волию»

Всё лежал носом к печке и хмурился,

А на следущий день акачурился

Нарыдалася Лида до одури

Украшая коробку от обуви

Нарядила покойного в бантики

И зарыла его в полесаднике…

…Это кто ж такой там, мохнатенький

.уааа…уаааа…

У него же глаза — виноградинки,

.уааа…уаааа…

То дрожит и скулит он обиженно

.уааа…уаааа…

То рычыт и наглеет, бестыжый он…

.уааа…уаааа…:cry:

Жаңбыр қара теріні сулайды

Көзі төгіледі, ал екіншісі қысылады

Табаны мен құйрығын кәмпитке айналдырыңыз

Ылғал қабырғаға жабысып, жануар дірілдейді

Көше бойымен жүрді, Лидушка

Ол жануарды аяды

Ол дірілдеп, қолына алды

Және күртенің астына, кеудесіне тығылды

Оны үйге кіргізді, ол әрең дем алады

Орамалға оранған, кестелі тоқыма

Оны ыстыққа, пештің жанына қойыңыз

Мен шұжық пен қарақұмық пісірдім

Барлық еркелетуді шүберектерге төгіңіз,

төсек-орын мен тәпішке жасады

Шаңды сүртті, кірді сүртті

Мен күліп ұйықтап қалдым, шаршадым ...

...Ол жерде кім бар, түкті

Оның көзі жүзім,

Сосын дірілдеп, ренжіп жылайды

Бұл ырылдап, арсыз болады, ол ұятсыз ...

Ал таңертең тұрып, ентігіп қалдым

Тоңазытқыштың есігі ашық

Ал еденде қалдықтар мен кәмпиттер орамдары

Иә, тәпішкелер мен садақтар жыртылады

Ол масқараға ашуланды

Мүмкіндік үшін оны сөгу үшін,

Бірақ тек жасырын күрсінді

Иә, ол шүберекпен еденге бастады

Ал қазірдің өзінде үйде, жануар, шебер сияқты жүреді

Және оған шебер сияқты қарайды

Ал саған бірдеңе ұнамаса айқайлайды

және соны қараңыз, ол тістеп алады

Қарғыбау, жасалған, сыналған,

Бірақ киюге қорықтым

Есік ашылды, күртеше киді

Ал жүгіріңіз, оның соңынан еріңіз, серуендеңіз...

...Ол жерде кім бар, түкті

Оның көзі жүзім,

Сосын дірілдеп, ренжіп жылайды

Бұл ырылдап, арсыз болады, ол ұятсыз ...

Ал жігіттер оған күлді

Олар оның артынан ауланы айналып ысқырды

Жағымсыз сөздер деп аталады

Және ұзын таяқтармен қорқытты

Тек Лида шамалы қорықпады

Оны қоқыс үйіндісінің арасынан тапты

Доггистайл жігіттерге үреді

Және оны тез үйіне алып кетті

Ал оған миланхолия болды

Ол өзінің «еркін» жөндеуге үйретті

Ол мұрнын пешке тақап, қабағын түйіп жата берді,

Ал келесі күні ол бас тартты

Лида ессіз жылап жіберді

Аяқ киім қорабын безендіру

Марқұмға бантик кигізді

Және оны бақшаға жерледі ...

...Ол жерде кім бар, түкті

.waaa…waaaa…

Оның көзі жүзім,

.waaa…waaaa…

Сосын дірілдеп, ренжіп жылайды

.waaa…waaaa…

Бұл ырылдап, арсыз болады, ол ұятсыз ...

.waaa...waaaa...:cry: