Бархатная Пыль - Каста

Это мне поручили узнать, куда время течёт

И когда в истории начнётся новый отсчёт

Меня направили туда, где рождается молчание

Я создан узнать и принести это знание

Раньше жили в этом месте люди (люди)

Они верили, что конца этому миру не будет,

Но стали сбываться древние предсказания

Все обречены были на скитания

Люди ушли, не переставая ждать

Что подобное может случиться опять

И никто уже не помнит, это сказка или быль

Что их прошлую страну поглотила бархатная пыль (пыль)

Точно узнать это можно только там

И все готовы поверить моим словам

О том покинутом месте, где движения нет

Куда может проникнуть только лунный свет

Когда-то росли здесь цветы, исполнялись мечты

А, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, без следа

Когда-то росли здесь цветы, исполнялись мечты

Ага, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, эй-йоу, а

Я спускаюсь по ступеням в комнату теней

В царство забытых дней и ночей

Где воздух замещён тишиной

И всё вокруг окутано призрачной тьмой

Сюда последний раз приходили сотни лет назад

И я здесь первый за несколько веков подряд

Ровные слои бархатной пыли

Следы последних посетителей скрыли

Ночные тучи расступились, светит Луна

Луч мутного света льётся из окна

Холодные каменные плиты

Пола бархатной пылью покрыты

Мои глаза привыкают к этой дикой тьме

Я начинаю различать портреты на стене

Беру старинную шкатулку в руки

Слышу нежные магические звуки

Я околдован этим звоном тихим

Всё вокруг выглядит загадочным, двуликим

Я прикован к этому магическому миру

(Да) да, это воплощение психолиры

Стенам передаётся дрожь тела

Медленно ступаю я вперёд несмело

Я не смею нарушать этот великий покой веков

Небрежностью своих шагов

Я гляжу без движений сквозь холод камней

Пропасть расширяется в памяти моей

Время бесшумно поглощает города и страны

И ничего уже не значат человеческие планы

Замедляется стук времени шагов

Затихает нежный шёпот песочных часов

Мои движения сковала магическая сила

И бархатная пыль уже мои мысли покрыла

Остановись, постой, замедли сердца бой

Сюда проник шум (*шум*) вместе со мной

Мерцающий свет засыпающих глаз угасает

Сознание мою силу теряет

Эти мысли, леденеющая кровь

Свет потухнет навсегда и не разбудит меня вновь

Я навсегда останусь жертвой бархатной пыли

Как и люди те, которые столетия назад здесь жили

Росли здесь цветы, исполнялись мечты

А, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, без следа

Когда-то росли здесь цветы, исполнялись мечты

Ага, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, без следа

Когда-то росли здесь цветы

Ага, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа?

Без следа!

Ммм

А, ушедшее в прошлое, стёртое временем

Ушедшее в прошлое, застывшее навеки

Психолира, строго

Психическая лирика, по-любому

А, корни, которые кто-то помнит, кто-то помнит

Па-ам-пам, па-рара, ра-ра

Маған уақыттың қайда ағып жатқанын білуді тапсырды

Ал тарихта жаңа кері санақ басталғанда

Мен тыныштық туатын жерге жіберілдім

Мен осы білімді білу және жеткізу үшін жаратылғанмын

Бұл жерде адамдар өмір сүрген (адамдар)

Олар бұл дүниенің соңы жоқ деп сенді,

Бірақ ежелгі болжамдар орындала бастады

Барлығы адасуға мәжбүр болды

Адамдар күтуді тоқтатпай кетіп қалды

Бұндай жағдай қайталануы мүмкін

Ал бұл ертегі ме, шындық па, ешкімнің есінде жоқ

Олардың өткен елін барқыт шаң жұтқаны (шаң)

Тек сонда ғана анық білуге ​​болады.

Және бәрі менің сөздеріме сенуге дайын

Қозғалыс жоқ әлгі қараусыз қалған жер туралы

Тек ай сәулесі енетін жерде

Мұнда гүлдер өскеннен кейін армандар орындалды

О, мұнда адамдар өмір сүрді, бірақ кейін кейбіреулер мәңгілікке кетіп қалды

Басқалардың өмірі жоғалып кетті

Ізсіз, ізі жоқ, ізі жоқ

Мұнда гүлдер өскеннен кейін армандар орындалды

Иә, мұнда адамдар өмір сүрді, бірақ кейін кейбіреулер мәңгілікке кетті

Басқалардың өмірі жоғалып кетті

Із-түссіз, із-түзсіз, эй-йо, аһ

Мен баспалдақпен көлеңкелі бөлмеге түсемін

Ұмытылған күндер мен түндердің патшалығына

Ауаның орнын тыныштық басқан жерде

Ал айналаның бәрі елес қараңғылықта

Соңғы рет олар мұнда жүздеген жылдар бұрын келген

Мен бірнеше ғасыр қатарынан мұнда бірінші болып отырмын

Барқыт шаңының тегіс қабаттары

Соңғы келушілердің ізі жасырылды

Түнгі бұлттар таралды, Ай жарқырайды

Терезеден бұлтты жарық сәулесі төгіледі

суық тас тақталар

Едендерді барқыт шаң басқан

Менің көзім бұл жабайы қараңғылыққа үйреніп кетті

Мен қабырғадағы портреттерді көре бастадым

Мен қолыма ескі қорапты аламын

Мен нәзік сиқырлы дыбыстарды естимін

Мен бұл тыныш қоңырауға таң қалдым

Айналаның бәрі жұмбақ, екі жүзді көрінеді

Мен осы сиқырлы әлемге байланғанмын

(Иә) иә, бұл психолираның көрінісі

Дене треморы қабырғаларға беріледі

Ақырындап, қорқамын алға

Осынау ғасырлар тыныштығын бұзуға батылым бармайды

Олардың қадамдарының ұқыпсыздығы

Тастардың салқынынан қозғалмай қараймын

Менің жадымда тұңғиық кеңейеді

Уақыт қалалар мен елдерді үнсіз сіңіреді

Ал адам жоспарлары енді ештеңені білдірмейді

Уақыттың сылдыры баяулайды

Құм сағатының нәзік сыбыры басылады

Менің қозғалыстарым сиқырлы күшпен байланысты болды

Ал барқыт шаң ойымды басып үлгерді

Тоқта, тоқта, соғысқан жүректерді бәсеңдет

Менімен бірге шу (*шу*) кірді

Ұйқысы бар көздің жыпылықтайтын сәулесі сөніп барады

Сана менің күшімді жоғалтады

Бұл ойлар қанды суытады

Жарық мәңгілікке сөніп, мені қайта оятпайды

Мен мәңгілікке барқыт шаңының құрбаны болып қала беремін

Ғасырлар бұрын өмір сүрген адамдар сияқты

Мұнда гүлдер өсті, армандар орындалды

О, мұнда адамдар өмір сүрді, бірақ кейін кейбіреулер мәңгілікке кетіп қалды

Басқалардың өмірі жоғалып кетті

Ізсіз, ізі жоқ, ізі жоқ

Мұнда гүлдер өскеннен кейін армандар орындалды

Иә, мұнда адамдар өмір сүрді, бірақ кейін кейбіреулер мәңгілікке кетті

Басқалардың өмірі жоғалып кетті

Ізсіз, ізі жоқ, ізі жоқ

Мұнда гүлдер өсетін

Иә, мұнда адамдар өмір сүрді, бірақ кейін кейбіреулер мәңгілікке кетті

Басқалардың өмірі жоғалып кетті

Ізсіз бе?

Ізсіз!

Ммм

А, өткенге кеткен, уақыт өшірген

Өткенде кетті, мәңгілікке мұздады

Психолира, қатаң түрде

Қалай болғанда да, психикалық лирикалар

Әй, біреудің жадында, біреудің есінде қалған тамыр

Па-ам-пам, па-рара, па-ра