Kælan Mikla - Kælan Mikla

Ég var eitt sinn barn, alveg eins og þið

En myrkrið gleypti mig alla

Lét mig falla í nýstingskalt tómið

Fraus, en nú er ég laus

Ég er rödd sem var bæld niður í hundruði ára

Af kuldanum kvödd í holdgervi tára

Kökkul í háls, en nú er ég frjáls

Og ég frýs ykkar brothættu sálir

Er ég rís upp úr öldunum, hál eins og ís

Brjáluð og brýst út í brimkenndan dans

Ég er ekki lengur hans

Ég er Kælan Mikla

Komin á kreik, í kvikyndisleik

Gerð til að kvelja, meðal manna dvelja

Er ég frysti, rist´ykkur á hol

Mála bjarta veröld ykkar svarta

Ég er kveðskapur brotinna hjarta

Ég er Kælan Mikla

Ég er Kælan Mikla

Мен бір кездері сен сияқты бала едім

Бірақ қараңғылық мені жұтып қойды

Маған жаңа бос суыққа түсуге рұқсат етіңіз

Тоңған, бірақ қазір мен боспын

Мен жүздеген жылдар бойы басылған дауыспын

Суықтан көз жасы етінде қоштасты

Мойнында көкек, бірақ қазір мен босмын

Ал мен сендердің нәзік жандарыңды мұздатамын

Толқындардан көтерілсем, мұздай тайғақ

Ақылды және серфингке ұқсас биге айналады

Мен енді оның емеспін

Мен салқынмын

Өзенге, алау ойынында келді

Азаптауға жаралған, адамдар арасында тұрады

Тоңып бара жатқанда тамағымды тырнап алдым

Жарқын әлеміңізді қара түске бояңыз

Мен жаралы жүректің өлеңімін

Мен салқынмын

Мен салқынмын