War Phantasma ( Suite Opus 4) - Kadenzza

I die to kill

Days of slaughter

Giving my life for the nation

And his imperial majesty

With rising sun

The empire will come

Our kingdom could have been real Elysium

To vanquish the enemy

Oh… look back your way

To ruins and sorrows

When silence will scream

Porcelain eyed soldiers are marching on the street

Mobs of leaden beast are trampling down tranquility

Flocks of black flies are buzzing beyond the sky

Sound of hate, air-raid sirens groan

Children are running around trying to escape

When the flashing pale light dazed me

I perceive, this is the holocaust

Floating down, through the cloud

My consciousness is fading away

The edge of death I may have touched

I’m walking in a meadow of death

Peaceful, crisp winds pass through my hair

I remember the feeling in my hands

The feeling of mother

Your voiceless scream I cannot hear

Please, please let me hear the truth

«How many children have you killed, honey?»

I survive to die

Live to suffer

Oh, my immortal existence

Why can’t you help me?

Mental disorder

Distorted laughter

Wasted years to ruins of oblivion

Grinning inside my brain

No place to stay with me, peace has gone

Dreamland was far

Illusion is fear

The end is near

In my dream

Still I can see her form dressed in black

Dew glistened in her eyes has changed to blood

Blasphemy ever done tortures me in my end

Redeem me from my sin

Release me from this hell

I can feel death is creeping

The darkness I’m walking slowly to

My mental vortex

Spinning round and round

The punishment for my sin

I’m longing, longing to sleep forever…

Мен өлтіру үшін өлемін

Сою күндері

Ұлт үшін өмірімді беремін

Және оның империялық ұлылығы

Күннің шығуымен

Империя келеді

Біздің патшалығымыз нағыз Элизиум болуы мүмкін еді

Жауды жеңу

О... жолыңа қара

Күйреу мен қайғыға

Қашан үнсіздік айғайлайды

Фарфор көзді сарбаздар көшеде жүріп жатыр

Қорғасын аңдардың тобы тыныштықты таптап жатыр

Аспанның ар жағында қара шыбындардың үйірлері ызылдап жатыр

Жек көру дыбысы, әуе шабуылының сиреналары ыңылдады

Балалар қашуға  әрекеттеніп жүр

Жарқыраған бозғылт жарық мені таң қалдырған кезде

Мен түсінемін, бұл Холокост

Төмен, бұлт арқылы жүзу

Менің санама жоғалып кетеді

Мен қол тигізген шығармын

Мен өлім шалғынында келе жатырмын

Шашымнан тыныш, қытырлақ желдер өтеді

Қолымдағы сезім есімде

Ана сезімі

Сенің дауыссыз айқайыңды мен ести алмаймын

Өтінемін, шындықты тыңдауға рұқсат етіңіз

«Сен қанша баланы өлтірдің, жаным?»

Мен өлу үшін аман қаламын

Азап шегу үшін өмір сүру

О, менің өлмес тіршілігім

Неге маған көмектесе алмайсың?

Психикалық бұзылыс

Бұрмаланған күлкі

Ұмытудың қирандылары үшін жылдар босқа кетті

Мидың ішінде күлімсіреп

Менімен тұратын орын жоқ, тыныштық кетті

Армандар елі алыс еді

Иллюзия — қорқыныш

Соңы жақын

Менің арманымда

Оның қара киінген пішіні әлі де көз алдымда

Көзінде жылтылдаған шық қанға өзгерді

Құдайға тіл тигізу мені азаптайды

Мені күнәларымнан құтқар

Мені осы тозақтан босат

Мен өлім - бұл сойылу сезімі

Мен баяу жүріп келе жатқан қараңғылыққа

Менің психикалық құйыным

Айналдыру және айналдыру

Менің күнәм үшін жаза

Мен мәңгі ұйықтауды армандаймын...