Le Matelot - Jean-Louis Murat

Tu n’aimes plus mon impatience

Tu n’aimes plus mes défauts

Tu n’aimes plus mon exubérance

Dieu quelle cacophonie

Où est passée la voix du ténor?

Où est la mélodie?

Quelle fièvre quelle vengeance

A fait de ta mémoire son lit?

Tu n’aimes plus même mes silences

Mon masque grave t’ennuie

Nous n’avons plus la même patience

Pour les mêmes ennemis

Aux mêmes jours la même errance

Oh !

quelle tragédie

Quelle envie quelle indécence

Nous jette en amour comme maudits?

Je suis toujours quoi que tu penses

Toujours ton matelot

Je n’ai que toi quand ça balance

Quand ça tangue un peu trop

Range au fourreau ta méfiance

Est-il utile de dire les mots?

Quoi retourner à Florence

Prendre le contrôle de ta peau?

Viens ma vie viens clémence

J’attends Roc de Cussau

Viens de cette même nonchalance

Qui sait toujours me mettre k.

o

Où est passée la romance?

Où est le matelot?

Dieu sait que ton fer de lance

Est planté assez profond dans ma peau

Менің шыдамдылығым саған енді ұнамайды

Менің кемшіліктерім саған енді ұнамайды

Менің жігерлілігім саған енді ұнамайды

Құдай қандай какофония

Тенордың дауысы қайда кетті?

Әуен қайда?

Қандай қызба қандай кек

Жадыңызды оның төсегіне айналдырдыңыз ба?

Саған енді менің үндемеуім де ұнамайды

Менің байсалды маскам сізді жалықтырады

Бізде бұрынғыдай шыдамдылық жоқ

Дәл сол жаулар үшін

Дәл сол күндерде сол кезбелер

О !

қандай трагедия

Қандай қызғаныш, қандай әдепсіздік

Бізді қарғыс атқандай ғашық етіңіз бе?

Мен бәрібір сен ойлағандаймын

Әрқашан сіздің теңізшіңіз

Ол тербелгенде ғана сен менде

Ол сәл тым көп шайқалған кезде

Сенімсіздігіңізді жасырыңыз

Сөздерді айту керек пе?

Флоренцияға не қайтару керек

Теріңізді басқара аласыз ба?

Менің өміріме мейірім кел

Мен Рок де Куссауды күтемін

Сол бір бейқамдықтан

Кім мені қалай қою керектігін әрқашан біледі.

о

Романтика қайда кетті?

Теңізші қайда?

Құдай сенің найзаның ұшын біледі

Менің теріме жеткілікті терең отырғызылған