La Fin Du Parcours - Jean-Louis Murat

Assis sur un banc j’attends un mirage

L’impossible voyage et le tourment me rattrape

Me détraque le grand vent m’attaque

Je sens la beauté m'échapper

Rongé je me sens esquinté

J’ai des visions de prisons brutales

Comme Pilate je sens la mise à sac

C’est la fin du parcours

J’aime errer dans le noir sans espoir

Je suis les orages pour être foudroyé sans impact

J’ai le corps soudain assassin

Compact perdu pour l’attaque

C’est la fin du parcours

Quelque chose m'échappe mes réflexes se détraquent

Contraint je vomis toujours plus loin de la vie

Mais j’ai autant de désir qu’un vampire

Qu’un yack j’ai le désir intact

C’est la fin du parcours

Et l’allure s’appauvrit se singe à l’envie

Le cœur s’affale dans le très banal

L’amplitude s’oublie entre les instants de vie

Puis on trouve normal d’avoir toujours plus mal

C’est la fin du parcours

Les muscles se lassent le sourire se fane

La peau au contact moins vite se rétracte

Le goût se trahit les couleurs s’assombrissent

Les passions se chapardent dans d'étranges histoires

Puis un fossé grandit à la jeunesse on envie

L’irruption brutale du désir animal

Et le corps trahit cheveux dents un souci

Par instants on trouve normal dans le cœur une balle

C’est la fin du parcours

Dans les chansons tout est dit

Trois ou quatre ont suffit

C'était le dernier bal

Bonsoir et bye bye

Орындыққа отырып, мен сағымды күтемін

Мүмкін емес сапар мен азап мені қуып жетеді

Мені сындырады күшті жел маған шабуыл жасайды

Мен сұлулықтың қашып бара жатқанын сеземін

Тамақтанып қалдым, көгеріп кеттім

Мен қатыгез түрмелерді елестетемін

Пилат сияқты мен де сөгілгенін сеземін

Бұл саяхаттың соңы

Мен қараңғыда үмітсіз кезгенді ұнатамын

Мен соқпастан соғылатын дауылмын

Менде кенеттен өлтірілген дене бар

Шабуыл үшін жоғалған ықшам

Бұл саяхаттың соңы

Менен бірдеңе қашып кетті, менің рефлекстерім бұзылып кетті

Мәжбүрлеп мен әлі өмірден ары қарай құстым

Бірақ менде вампир сияқты көп тілек бар

Менің тілегім бір топоз

Бұл саяхаттың соңы

Ал тартымдылық қалағандай кедейленеді

Жүрек өте қарапайым нәрсеге батып кетеді

Амплитуда өмірдің сәттері арасында ұмытылады

Содан кейін біз әрқашан көбірек ауырсынуды қалыпты деп санаймыз

Бұл саяхаттың соңы

Бұлшықеттер шаршайды, күлкі өшеді

Жанасудағы тері баяу тартылады

Дәмі түстерді күңгірттендіреді

Құмарлықтар біртүрлі оқиғаларды ұрлайды

Сонда біз қызғанышпен қарайтын жастардың бойында алшақтық пайда болады

Жануарлардың қалауының кенеттен бұзылуы

Ал дене шаш тістерін алаңдатады

Кейде адам жүрегінде қалыпты оқ табады

Бұл саяхаттың соңы

Әндерде бәрі айтылады

Үш-төрт жеткілікті болды

Бұл соңғы доп болды

Қайырлы кеш, сау болыңыз