El embrujo de mi tierra - Jairo, Peteco Carabajal

Te voy a contar si quieres

como es la vida en mi pago

la pucha que es un halago

contarte con alegría

perdón por mi fantasía,

pero no hay otro Santiago.

El cielo tiene ventanas

por donde el sol nos despierta,

dejamos la puerta abierta

por la amistad mañanera,

y un ritmo de chacarera

te pone el alma de fiesta.

Se cuelgan de los tunales

vivos rayitos de luna,

como amasando la tuna

pa' convertirla en arrope,

y un viento pasa al galope

cuando la noche madura.

Haz de llevar para siempre

prendida como una estrella,

el embrujo de esta tierra,

como una de sus virtudes.

Serán las noches azules

con patios de chacarera.

Sonrisa de miel que endulza

tu rostro de arena y barro,

es el viejo Misky Mayu,

sonrisa de mis abuelos,

saber y espejo del suelo

de este pago milenario.

La guardia salamanquera

se hace escuchar en la siesta

como si fuera la orquesta

de nuestros antepasados,

que al irse fueron dejando

la afinación de mi tierra.

Қаласаң айтайын

менің жалақымдағы өмір қалай

мақтау болып табылатын пуча

қуанышпен айтамын

менің фантазиям үшін кешіріңіз

бірақ басқа Сантьяго жоқ.

аспанның терезелері бар

Күн бізді оятатын жерде,

есікті ашық қалдырдық

таңғы достық үшін,

және чакарера ырғағы

бұл сіздің партияның жанын жасайды.

Олар туннельдерден ілулі тұрады

жарқын ай сәулелері,

тунец илеу сияқты

оны тропқа айналдыру үшін,

және жел соғады

түн піскен кезде

мәңгілік алып жүру

жұлдыздай жанды

бұл жердің сиқыры,

қасиеттерінің бірі ретінде.

көк түндер болады

чакарера патиолары бар.

Тәттілендіретін бал күлкісі

құм мен лайдан жүзің,

ескі Миски Маю,

ата-әжемнің күлкісі,

білу және еден айнасы

осы мыңжылдық төлем.

Геккон күзетшісі

сиестада өзін естиді

оркестр сияқты

Ата-бабаларымыздан,

олар кеткен кезде олар кетіп бара жатқан

жерімнің бапталуы.