Farewell - Jack Savoretti

.. E sorridevi e sapevi sorridere coi tuoi vent’anni portati cos,

Come si porta un maglione sformato su un paio di jeans;

Come si sente la voglia di vivere che scoppia un giorno e non spieghi il Perch:

Un pensiero cullato o un amore che nato e non sai che cos'.

Giorni lunghi tra ieri e domani, giorni strani,

Giorni a chiedersi tutto cos’era, vedersi ogni sera;

Ogni sera passare su a prenderti con quel mio buffo montone orientale,

Ogni sera l, a passo di danza, salire le scale

E sentire i tuoi passi che arrivano, il ticchettare del tuo buonumore,

Quando aprivi la porta il sorriso ogni volta mi entrava nel cuore.

Poi gi al bar dove ci si ritrova, nostra alcova,

Era tanto potere parlarci, giocare a guardarci,

Tra gli amici che ridono e suonano attorno ai tavoli pieni di vino,

Religione del tirare tardi e aspettare mattino:

E una notte lasciasti portarti via, solo la nebbia e noi due in Sentinella,

La citt addormentata non era mai stata cos tanto bella.

Era facile vivere allora, ogni ora, chitarre e lampi di storie fugaci,

Di amori rapaci,

E ogni notte inventarsi una fantasia da bravi figli dell’epoca nuova,

Ogni notte sembravi chiamare la vita a una prova.

Ma stupiti e felici scoprimmo che era nato qualcosa pi in fondo,

Ci sembrava d’avere trovato la chiave segreta del mondo.

Non fu facile volersi bene, restare assieme

E pensare d’avere un domani, restare lontani;

Tutti e due a immaginarsi: «con chi sar?"In ogni cosa un pensiero

Costante,

Un ricordo lucente e durissimo come il diamante

E a ogni passo lasciare portarci via da un’emozione non piena, non

Colta:

Rivedersi era come rinascere ancora una volta.

Ma ogni storia la stessa illusione, sua conclusione,

E il peccato fu creder speciale una storia normale.

Ora il tempo ci usura e ci stritola in ogni giorno che passa correndo,

Sembra quasi che ironico scruti e ci guardi irridendo.

E davvero non siamo pi quegli eroi pronti assieme a affrontare ogni

Impresa;

Siamo come due foglie aggrappate su un ramo in attesa.

«The Triangle tingles»… farewell, non pensarci e perdonami

Se ti ho portato via un poco d’estate con qualcosa di fragile come le Storie passate.

Forse un tempo poteva commuoverti ma ora inutile credo, perch

Ogni volta che piangi e che ridi non piangi e non ridi con me

.. Сіз күлдіңіз және сіз жиырма жыл бойы осылай киінген кезде қалай күлуді білдіңіз,

Джинсы шалбардың үстіне кең жемпірді қалай кию керек;

Сіз бір күні жарылып кететін өмірге деген ерік-жігерді қалай сезінесіз және неге екенін түсіндірмейсіз:

Бесіктегі ой немесе туылған, оның не екенін білмейтін махаббат.

Кешегі мен ертеңінің арасындағы ұзақ күндер, қызық күндер,

Бұл не болды деп ойлаған күндер, күнде кешке көрісу;

Күн сайын кешке менің сол күлкілі шығыс қошқарымды алып келуге барыңыз,

Күнде кешке сол жерде би қарқынымен баспалдақпен жоғары көтеріліңіз

Сіздің қадамдарыңызды, жақсы әзілдеріңіздің дыбысын естіңіз,

Есікті ашқанда жүрегіме күлкі кірді.

Содан кейін біз кездесетін барға, біздің алаңқайға,

Бір-бірімізбен сөйлесу, бізді қарап ойнау өте көп болды,

Шарапқа толы дастархандарды айналып күліп ойнайтын достардың арасында.

Кеш қалу және таңды күту діні:

Бір түнде сен өзіңді аластатып жібердің, тек тұман және Сентинелдегі екеуміз,

Ұйқыдағы қала ешқашан мұндай әдемі болып көрмеген еді.

Ол кезде өмір сүру оңай еді, әр сағат сайын гитаралар мен өткінші оқиғалардың жарқырауы,

Қатты махаббаттардан,

Әр түнде жаңа дәуірдің жақсы балалары сияқты қиялды ойлап табады,

Әр түнде сен өмірді сынаққа шақыратын сияқтысың.

Бірақ біз таң қалдырдық және қуандық, біз тереңірек нәрсенің дүниеге келгенін білдік,

Біз дүниенің құпия кілтін тапқандай болдық.

Бір-бірін сүю, бірге болу оңай болған жоқ

Ал ертеңгі күнді ойлаңыз, аулақ жүріңіз;

Екеуі елестейді: «Кіммен боламын?» Бәрінде бір ой

Тұрақты,

Гауһар сияқты жарқын және қатты естелік

Әр қадам сайын бізді толмаған, толмайтын эмоция алып жүрсін

Мәдениетті:

Бір-бірін қайта көру қайта туылғандай болды.

Бірақ әрбір оқиға бір иллюзия, оның қорытындысы,

Ал күнә - кәдімгі әңгіменің ерекше екеніне сену болды.

Енді уақыт бізді қажытып, әр жүгірген күнде,

Бізге мысқылдай қарап, мысқылдай қарағаны иронияға ұқсайды.

Ал біз енді барлығына қарсы тұруға дайын батырлар емеспіз

Бизнес;

Біз күтіп тұрған бұтаққа жабысқан екі жапырақ сияқтымыз.

«Үшбұрыш шырылдады» ... қош бол, бұл туралы ойлама және мені кешір

Егер мен сені өткен әңгімелер сияқты нәзік нәрсемен жазда алып кетсем.

Мүмкін бір кездері ол сізді қозғайтын шығар, бірақ қазір бұл пайдасыз деп ойлаймын, өйткені

Сен жылап күлсең менімен бірге жылап күлмейсің