Только с тобой - Инна Желанная

Ты храни меня, ночь, не пускай на порог сна,

Дай мне вечный покой с тобой, с тобой.

Пощади меня, Бог — разгулялась весна,

Обрядила меня цветами-травой

Да водила меня по зеленым лесам,

В купол-колокол била, звонила, звала.

Лебедь-облаком ветер на небе плясал

Да играл со мной, да ты же видела!

Ох, не ты ль настелила мне под ноги трав?

Ох, не ты ли тропу вела к краю?

Зельем черным не ты ль напоила ветра?

Не росу пили с губ, знаю, знаю!

Только я твоему поветру-блуднику

Не сестра уж, да не жена еще.

Отрави меня степью, полынью-травой,

Дай мне вечный покой с тобой…

Только с тобой!

Сен мені ұстайсың, түн, мені ұйқының босағасына жіберме,

Маған өзіңмен, өзіңмен мәңгілік тыныштық сыйла.

Мейірімділік ет мені, Құдай – көктем жайлады,

Маған гүл-шөппен киіндірді

Иә, ол мені жасыл ормандар арқылы жүргізді,

Ол қоңырау күмбезін ұрды, шырылдады, қоңырау шалды.

Аққу-бұлт Аспанда жел биледі

Иә, ол менімен ойнады, бірақ сен оны көрдің!

Әй, аяғымның астына шөп жаймадың ба?

Әй, жолды шетіне апармадың ба?

Желді қара дәрменмен ішпедің бе?

Олар ернінен шық ішпеді, білемін, білемін!

Жел азғыншыңа мен ғана

Әпкесі емес, бірақ әлі әйелі емес.

Ула мені даламен, жусан шөппен,

Маған өзіңмен мәңгілік тыныштық сыйла...

Тек сенімен ғана!