Tres Versos Para Una Historia - Illapu

Aquí vivía un hombre ayer

Hoy vive sólo su hijo Manuel

Busca a su padre quiere saber

Adónde puede su llanto arder

Tenía cinco años el día aquel

Su madre dijo de viaje fue

Nada ha cambiado del cuarto aquél

Sobre la cama yace un clavel

A cada noche y amanecer

Corre hasta su cuarto buscándole

Su madre dice hijo Manuel

Tal vez mañana, tengamos fe

Creció soñando el día ver

El de su cuento de anochecer

Su madre entonces dijo Manuel

Sólo lo cierto lo ha de traer

(O Torres)

Desde esta celda donde el odio ha confinado

La sonrisa, amada mía

Yo me desangro en la ausencia de tus manos

Y me duermo, con tu Universo

Que es fuerza y vida en la esperanza de los hijos

Que quedaron

Pero si muero en la desdicha de no verte más

Levántate, recógeme

No ha sido en vano el sacrificio de la carne

Levántate, recógeme

No ha sido en vano el sacrificio de la carne

Hasta siempre amor

Hasta siempre

(R. Márquez — P. Valdivia)

Usted me busca

Y no me encuentra

Pero yo estoy aquí

Soy como usted

No he desaparecido

Yo soy reflejo vivo

Escucho trenes de prisa

Y gritos de vendedores

Usted me busca

Y no me encuentra

Pero yo estoy aquí

Jamás me fui

Juan terminó la escuela

Y aunque muy tarde sea

Irá buscando la verdad

Usted y él, me encontrarán

Ves yo estoy aquí

Donde jamás me fui

Estoy aquí

Y a veces canto

Te puedo ver sola bailando

Para que nadie pierda la memoria

Porque soy parte de esta historia

Están mis hijos, mi mañana

Mi mañana, mi mañana

Мұнда кеше бір адам тұрды

Бүгінде оның ұлы Мануэль ғана тұрады

Әкесін іздеп, білгісі келеді

Көз жасың қай жерде күйеді

Ол күні мен бес жаста едім

Оның анасы сапар туралы айтты

Ол бөлмеден ештеңе өзгерген жоқ

Төсекте қалампыр гүлі жатыр

Әр түн мен таңға

Оны іздеп бөлмесіне жүгіреді

Анасы ұлы Мануэль дейді

Мүмкін ертең сенеміз

Көрер күнді армандап өсті

Оның ұйықтар алдындағы әңгімесінен

Сонда анасы Мануэль деді

Тек шындықты әкелу керек

(Немесе мұнаралар)

Жек көрушілік шектелген осы ұяшықтан

Күлкі, махаббатым

Қолың жоқта қансырап өлдім

Мен сенің Ғаламмен ұйықтаймын

Балалардың үмітіндегі күш пен өмір деген не

не қалды

Бірақ сені енді көрмеген бақытсыздықтан өлсем

Тұр, мені ал

Ет құрбандығы текке кеткен жоқ

Тұр, мені ал

Ет құрбандығы текке кеткен жоқ

Әрқашан сүйгенше

мәңгі көріскенше

(Р. Маркес — П. Вальдивия)

сен мені іздейсің

ал сен мені таба алмайсың

Бірақ мен осындамын

мен сен сияқтымын

Мен жоғалып кеткен жоқпын

Мен тірі шағылысамын

Мен пойыздардың жүгіргенін естимін

Ал сатушылардың айқайы

сен мені іздейсің

ал сен мені таба алмайсың

Бірақ мен осындамын

Мен ешқашан кетпедім

Джон мектепті бітірді

Және тым кеш болса да

шындықты іздеуге барады

Сен де, ол да мені табасың

Менің осында екенімді көріп тұрсың

мен ешқашан бармаған жерім

Мен мұндамын

Ал кейде ән айтамын

Мен сенің жалғыз билеп жатқаныңды көремін

Ешкім есте сақтау қабілетін жоғалтпауы үшін

Өйткені мен бұл оқиғаның бір бөлігімін

Балаларым бар, таңым

Менің таңым, таңым