Лоскутное одеяло - Игорь Лазарев

Кончился август

И выброшен проездной

Листья с пространством

Расплатятся желтизной

И понемногу

Впитанный ими свет

Ляжет под ноги,

Расплещется по траве.

Мы с тобой поглядим печально,

Пошуршим ими по газонам

И простудимся до начала

Отопительного сезона.

Мы сошьем лоскутное одеяло

Невесомых солнечных настроений

Из ночных поездок куда попало,

Непутевых мыслей и впечатлений.

Из тех электричек, автомобилей,

Поездов плацкартных, велосипедов,

Что по свету нас на себе носили.

Из квартир, где нас укрывали пледом.

Будем, сутулясь,

Плыть под одним зонтом

Вдоль мокрых улиц

Утренней темнотой

Дремлет устало

Мир без тепла внутри

Все, что осталось

В дымных кострах сгорит

Все что было словами, делами

Содержанием дня любого.

Обросло прямыми углами

И рассовано по альбомам

Мы сошьем лоскутное одеяло

Из всего что летом бывало с нами,

Из аэродромов, портов, вокзалов

И еще не тусклых воспоминаний

О свечах, что в холод нам грели пальцы,

Когда мы укрывались от ливня в храме,

Как ступали ноги не по асфальту

Как в древесных кронах лучи играли

Мы сошьем лоскутное одеяло

Из гранатов, вишен, зеленых яблок

Ветерка, что легкий качает ялик —

Мы сошьем лоскутное одеяло

Из тончайших запахов, звуков, красок

Не боясь его сделать еще пестрее

Песней жаворонка мы его украсим

И тогда оно нас зимой согреет

Тамыз аяқталды

Ал пас тасты лақтырып жіберді

Кеңістігі бар жапырақтар

Сарылықпен төлейді

Және бірте-бірте

Олар сіңірген жарық

Аяқ астында жатыр

Шөпке жайыңыз.

Сен де, мен де мұңайып көрінеміз

Оларды көгалдарға сыбдырайық

Ал біз басталмай тұрып суық тигіземіз

жылыту маусымы.

Біз патчворк көрпе тігеміз

Салмақсыз шуақты көңіл-күйлер

Түнгі сапарлардан кез келген жерде,

Жаман ойлар мен әсерлер.

Сол пойыздардың, вагондардың,

Екінші класты пойыздар, велосипедтер,

Бізді бүкіл әлемге апарды.

Бізді көрпемен жауып тастаған пәтерлерден.

Еңкейейік

Бір қолшатырдың астында жүзіңіз

Ылғалды көшелердің бойында

Таң қараңғылығы

Шаршап ұйықтап жатыр

Ішінде жылу жоқ дүние

Мұның бәрі қалды

Түтін өртте жанады

Мұның бәрі сөз, іс болды

Кез келген күннің мазмұны.

Тік бұрыштармен өскен

Және альбомдарға сұрыпталған

Біз патчворк көрпе тігеміз

Жазда бізбен болған барлық нәрселерден,

Аэродромдардан, порттардан, станциялардан

Және бұлыңғыр естеліктер емес

Суықта саусақтарымызды жылытқан шамдар туралы,

Біз ғибадатханада жаңбырдан паналағанымызда,

Асфальтта аяқ қалай жүрмей қалды

Ағаш тәждерінде сәулелер қалай ойнады

Біз патчворк көрпе тігеміз

Анардан, шиеден, жасыл алмадан

Жеңіл жел қайықты тербетеді -

Біз патчворк көрпе тігеміз

Ең жақсы иістерден, дыбыстардан, түстерден

Оны одан да түсті етіп жасаудан қорықпаңыз

Біз оны қардың әнімен безендіреміз

Содан кейін ол бізді қыста жылытады