Дом переехал - Игорь Ильинский

Возле Каменного моста,

Где течет Москва-река,

Возле Каменного моста

Стала улица узка.

Там на улице заторы,

Там волнуются шоферы.

— Ох,— вздыхает постовой,

Дом мешает угловой!

Сёма долго не был дома —

Отдыхал в Артеке Сёма,

А потом он сел в вагон,

И в Москву вернулся он.

Вот знакомый поворот —

Но ни дома, ни ворот!

И стоит в испуге Сёма

И глаза руками трет.

Дом стоял

На этом месте!

Он пропал

С жильцами вместе!

— Где четвертый номер дома?

Он был виден за версту!

—

Говорит тревожно Сёма

Постовому на мосту.—

Возвратился я из Крыма,

Мне домой необходимо!

Где высокий серый дом?

У меня там мама в нем!

Постовой ответил Сёме:

— Вы мешали на пути,

Вас решили в вашем доме

В переулок отвезти.

Поищите за углом

И найдете этот дом.

Сёма шепчет со слезами:

— Может, я сошел с ума?

Вы мне, кажется, сказали,

Будто движутся дома?

Сёма бросился к соседям,

А соседи говорят:

— Мы все время, Сёма, едем,

Едем десять дней подряд.

Тихо едут стены эти,

И не бьются зеркала,

Едут вазочки в буфете,

Лампа в комнате цела.

— Ой,— обрадовался

Сёма,—

Значит, можно ехать

Дома?

Ну, тогда в деревню летом

Мы поедем в доме этом!

В гости к нам придет сосед:

«Ах!»— а дома… дома нет.

Я не выучу урока,

Я скажу учителям:

— Все учебники далеко:

Дом гуляет по полям.

Вместе с нами за дровами

Дом поедет прямо в лес.

Мы гулять — и дом за нами,

Мы домой — а дом… исчез.

Дом уехал в Ленинград

На Октябрьский парад.

Завтра утром, на рассвете,

Дом вернется, говорят.

Дом сказал перед уходом:

«Подождите перед входом,

Не бегите вслед за мной —

Я сегодня выходной».

— Нет,— решил сердито Сёма,

Дом не должен бегать сам!

Человек — хозяин дома,

Все вокруг послушно нам.

Захотим — и в море синем,

В синем небе поплывем!

Захотим —

И дом подвинем,

Если нам мешает дом!

Тас көпірдің жанында

Мәскеу өзенінің ағып жатқан жері

Тас көпірдің жанында

Көше тарыла бастады.

Көшеде кептеліс бар

Жүргізушілер алаңдаулы.

«О,» деп күрсінді күзетші,

Үй бұрышқа кедергі жасайды!

Сиома ұзақ уақыт бойы үйде болмады -

Артек Сёмада демалды,

Сосын көлікке отырды,

Және ол Мәскеуге оралды.

Міне, таныс бұралу -

Бірақ үй жоқ, қақпа жоқ!

Ал Сиома қорқып тұр

Және көздерін қолдарымен уқалайды.

Үй тұрды

Осы жерде!

Ол кетті

Тұрғындармен бірге!

— Төртінші үйдің нөмірі қайда?

Ол бір миль қашықтықта көрінді!

—

Сиома мазасызданып сөйлейді

Көпірдегі пошташы.—

Қырымнан оралдым,

Мен үйге баруым керек!

Биік боз үй қайда?

Онда менің анам бар!

Күзетші Сиомаға былай деп жауап берді:

- Жолда кедергі жасадың,

Сіз өз үйіңізде шешім қабылдайсыз

Оны аллеяға апарыңыз.

Бұрышқа қараңызшы

Ал мына үйді тап.

Сиома көзіне жас алып сыбырлайды:

«Мүмкін мен жынды шығармын?

Сіз маған айтқан сияқтысыз

Үйлер қозғала ма?

Сиома көршілеріне жүгірді,

Ал көршілері:

- Біз әрқашан, Сёма, барамыз,

Біз он күн қатарынан барамыз.

Бұл қабырғалар тыныш қозғалады

Ал айналар сынбайды

Буфетте вазалар бар,

Бөлмедегі шам бүтін.

— Әй, — деп қуанды.

Сиома -

Сондықтан сіз бара аласыз

үйлер?

Олай болса, жазда ауылға

Біз бұл үйге барамыз!

Көрші бізге қонаққа келеді:

«Ах!» - бірақ үйде ... үйде емес.

Мен сабағымды оқымаймын

Мұғалімдерге айтамын

- Барлық оқулықтар алыс:

Үй өрістерді аралап жүреді.

Отын алуға бізге қосылыңыз

Үй тікелей орманға түседі.

Біз жүреміз - ал үй артымызда,

Біз үйдеміз - және үй ... жоғалып кетті.

Үй Ленинградқа кетті

Қазан шеруінде.

Ертең таң ата

Үй қайтып келеді, дейді.

Дом кетер алдында:

«Кірер алдында күте тұрыңыз,

Артымнан жүгірме

Мен бүгін кеттім».

- Жоқ, - деп шешті Сома ашуланып,

Үй өздігінен жүрмеуі керек!

Адам – үйдің қожайыны

Айналаның бәрі бізге бағынады.

Біз қалаймыз - және көк теңізде,

Көк аспанда жүзейік!

Қалайық -

Ал үйді көшір

Үй бізге кедергі жасаса!