Wreath - Helengard

On the river,

Winds are slowly sailing,

A dry wreath on the water,

Blown to move faster

Its braided rwigs,

Unraveling,

Blown to the shores,

And erasing old memories…

A horse is going by on a steppe,

Fire mane,

I lost the serenity,

And the rivers of tears,

A brown horse without a rider,

Going by as an orphan,

Anguish is burning me,

As of young nettles.

Where the flowers grow on fields,

Calling us with their white color,

We got engaged last Spring,

On a bridge near the river,

Promised ourselves to each other,

We dropped wreathes on the water

From our heads.

A horse is going by on the grass,

Black horseshoes,

A flame of sorrow in my heart

Is now burning again.

The horse is going by without a rider,

Its eyes are always looking for him,

I will lament all these nights,

But I will wait for you for centuries.

Өзенде,

Желдер баяу соғады,

Судағы құрғақ гүл шоқтары,

Жылдамырақ қозғалу үшін жарылған

Оның өрілген өрімдері,

Шешу,

Жағаға ұшқан,

Және ескі естеліктерді өшіру ...

Жылқы далада жүреді,

От жалы,

Мен тыныштықты жоғалттым,

Көз жасы өзендері,

Шабандозсыз қоңыр жылқы,

Жетім болып өтіп     

Мазасыздық мені күйдіреді,

Жас қалақайға қатысты.

Өрістерде гүлдер өсетін жерде,

Бізге ақ түстерімен қоңырау шалып,

Біз өткен көктемде құда түсіп,

Өзенге жақын көпірде 

Бір-бірімізге уәде бердік,

Біз суға  гүл шоқтарын  тастадық

Біздің басымыздан.

Шөпте жылқы өтіп бара жатыр,

Қара тақа,

Жүрегімде мұң оты

 Қазір қайта жанып жатыр.

Жылқы шабандозсыз жүреді,

Оның көзі әрқашан оны іздейді,

Мен бұл түндердің бәрін жоқтаймын,

Бірақ мен сені ғасырлар бойы күтемін.