Papierlunge - Heisskalt

Los schau mich an!

Und versuch nicht zu denken!

Lausche dem Knistern der Flammen!

Wir brennen von beiden Enden

Weiterer Widerstand wär zwecklos

Atme den Rauch ein

Stecknadelkopf-große Puppillen!

Blicken still durch diesen bebenden Raum

Sind wieder aufgewacht

Wieder vorm Ende dieses immer selben Traums

Nun sind wir vogelfrei, federleicht

Wir beziehen uns auf nichts mehr

Nun da ein Blick so kostbar ist

Fließt alles in Zeitlupe unendlich scharf

Und die Zeit so unendlich reif

Und ich kann so überdeutlich deine Hand spüren

Während die Flut uns mit sich reißt

Und ich vom Anfang nichts mehr weiß

Wie jeder weitere Fasen diese Steine nur noch fester tritt

Wie aus jedem unserer Blicke die Erschöpfung spricht

Wie dieses Schwarz so höhnisch und verlockend blitzt

Wartet bitte nicht!

Wir kommen nicht mit

Wir müssen weiter nach unten

Nur das letzte Stück fehlt

Um auch das Ende der Geschichte zu erzählen

Hörst du wie alles verstummt?

Hörst du die Wellen sich umarmen und zerschlagen über uns?

Lass uns hier kurz verweilen!

Den Atem teilen!

Noch an den letzten Sätzen feilen!

Noch einmal die Angst überwinden und dann

In die andere Richtung verschwinden

Und wenn irgendwann der erste dieser Dämme bricht

Werden wir da sein, halten was die Flut verspricht

Siehst du das Schwarz?

Wie höhnisch und verlockend es blitzt

Wir entschuldigen nichts

Барып маған қара!

Және ойламауға тырысыңыз!

Жалынның шырылдағанын тыңда!

Біз екі жағынан да күйеміз

Одан әрі қарсылық көрсету нәтижесіз болар еді

Түтінмен дем алыңыз

Басы үлкен оқушылар!

Осы дірілдеген бөлмеге үнсіз қараңыз

Қайтадан оянды

Бұл әрқашан сол арманның соңына дейін

Енді біз заңсыз, мамықтай жеңілміз

Біз енді ештеңеге сілтеме жасамаймыз

Енді бұл көзқарас өте қымбат

Барлығы баяу қозғалыста шексіз өткір ағып жатыр

Ал уақыт соншалықты шексіз піскен

Мен сенің қолыңды анық сеземін

Толқын бізді алып кеткендей

Ал басынан ештеңе есімде жоқ

Әрбір қосымша қиғаш бұл тастарды тек қаттырақ басып өтеді

Біздің әр көзқарасымыздан қаншалықты шаршағандық сөйлейді

Бұл қара қалай мысқылдай және тартымды жыпылықтайды

Өтінемін, күтпеңіз!

Біз келмейміз

Біз одан әрі төмен түсуіміз керек

Тек соңғы бөлігі ғана жетіспейді

Әңгіменің соңын да айту

Бәрінің қалай үнсіз қалғанын естіп тұрсың ба?

Бізді құшақтап, соғылып жатқан толқындарды естисіз бе?

Бір сәт осында кідірейік!

Тыныспен бөлісіңіз!

Соңғы бірнеше сөйлеммен әлі де жұмыс істеуде!

Тағы бір рет қорқынышты жеңіңіз, содан кейін

Басқа бағытта жоғалып кету

Ал егер бір сәтте осы бөгеттердің біріншісі бұзылса

Біз сонда боламыз ба, толқынның уәдесін орындаңыз

Қара көріп тұрсың ба?

Қаншалықты мазақ етіп, еліктіреді

Біз кешірім сұрамаймыз