Days Of '49 - Hammers of Misfortune

Old Tom Moore, from the bummer’s shore in the good old golden days

They call me a bummer and a ginsot too, but what cares I for praise?

I rove around from town to town, folks call me a roving sign

«Yes, just Old Tom Moore, he’s a bummer sure, from the days of '49»

My comrades they all loved me well, a jolly saucy crew

A few hard cases I will recall, though they all were brave and true

What’ere the pitch, they never would flinch, they never would fret nor whine

Like good old bricks, they stood the kicks in the days of '49

In the days of old, in the days of gold

How oft’times I repine for the days of old

When we dug up the gold, in the days of '49

There was New York Jake, the butcher boy, he was always getting tight

And every time that he’d get full, he was spoiling for a fight

But Jake rampaged against a knife in the hands of old Tom Clay

And over Jake they held a wake in the days of '49

There was Nantucket Bill, I knew him well, he was always fond of tricks

At a poker game, he was always there, and ready with his bricks

He would ante up and draw his cards, and he would you go a hatful blind

In the game with death, he lost his breath, in the days of '49

There was Ragshag Bill from Buffalo, I never will forget

He would roar all day and roar all night, and I guess he’s roaring yet

One day he fell in a prospect hole of a roaring bad design

And in that hole he roared out his soul, in the days of '49

Of the all friends that I had then, there’s no one left to toast

And I’m left alone in my misery like some poor wandering ghost

I just rove around from town to town, folks call me a roving sign

«Yes, just Old Tom Moore, he’s a bummer sure, from the days of '49»

Ескі Том Мур, ескі алтын күндердің жағасынан

Олар мені де буммер мен Гинсот деп атайды, бірақ мен мадақтауға қамқор болады?

Мен қаладан қала аралап жүрдім, адамдар мені жылу белгісі деп  атайды

«Иә, қарт Том Мур, ол 1949 жылдардағы таңғаларлық»

Жолдастарым, бәрі мені жақсы көрді, көңілді топ

Бірнеше қиын жағдайларды есіме түсіремін, бірақ олардың барлығы батыл әрі шынайы болды

Әңгіме қандай болды, олар ешқашан үрейленбейді, олар ешқашан ренжімейді және жыламайды

Жақсы ескі кірпіштер сияқты, олар 49-шы жылдардағы соққыларға төтеп берді

Ертеде, алтын заманда

Ескі күндерді қанша рет қайталаймын

Біз алтынды қазған кезде, 49-шы жылдары

Нью-Йоркте қасапшы бала болған Джейк үнемі қысылып жүретін

Тойған сайын ол жекпе-жекке жаман болды

Бірақ Джейк қарт Том Клэйдің қолындағы пышаққа қарсы шықты

Ал Джейктің үстінен олар 49 жылдың күндерінде ояту өткізді

Нантукет Билл бар еді, мен оны жақсы білетінмін, ол әрқашан қулықты ұнататын

Покер ойынында ол әрқашан сол жерде болды және өз кірпіштерімен дайын болды

Ол ашылып, карталарын тартады, ал сен соқыр болып кетесің

Өліммен ойында ол 1949 жылы тынысын жоғалтты

Буффалодан келген Рагшаг Билл болды, мен ешқашан ұмытпаймын

Ол күні бойы айқайлап, түні бойы айқайлады, менің ойымша, ол әлі айқайлап жатыр

Бір күні ол нашар дизайнның келешегі бар шұңқырға құлады

Сол шұңқырда ол 1949-шы жылдары жанын айқайлады

Сол кездегі достарымның ішінде тост айтатын ешкім қалмады

Ал мен бейшара қаңғыбас елес сияқты қайғы-қасіретімде жалғыз қалдым

Мен жай ғана қаладан қалаға саяхаттап жүрдім, адамдар мені ілгері белгісі деп атайды

«Иә, қарт Том Мур, ол 1949 жылдардағы таңғаларлық»