Life Drained to the Black Abyss - Gespenst

I cannot wake

I cannot get out of this flesh

My eyes have been eternally fixed

At the spectrum of darkness

A blackened stream of despair

It seems I have always been here

Swirling and gnarled are the hands at my throat

Drawing me down

Strange forms are present

I know not what they want

But feel their cold gaze on my soul

As I fall into the darkness

Into the black abyss

Expelled from my being by a blasphemous whisper

The essence is yearning to remain with me

Its screams absorbed into utter affliction

Creating abhorrent formations of what I once was

This tragic figure of sorrow is pulled into unholy darkness

In a final attempt to remain in existence

It clings to my flesh, tearing it off

As my life is drained to the black abyss

Мен оята алмаймын

Мен бұл денеден шыға алмаймын

Менің көздерім мәңгілікке бекітілді

Қараңғылық спектрінде

Үмітсіздіктің қараланған ағыны

Мен әрқашан осында болған сияқтымын

Айналдырған және дірілдеген қолдар менің тамағымда

Мені төмен түсіру

Біртүрлі формалар бар

Мен олардың не қалайтынын білмеймін

Бірақ олардың менің жаныма суық көзқарасын сезін

Мен қараңғылыққа  құлағанымда

Қара тұңғиыққа

Күпір сыбырмен өмірімнен қуылдым

Менде қалау керек

Оның айқайы мүшкіл азапқа сіңіп кетті

Бұрынғыдай жиіркенішті формалар жасау

Бұл қайғылы қайғы бейне қасиетсіз қараңғылыққа  тартылады

Бар қалудың соңғы  талпынысы 

Ол менің етіме жабысып, оны жұлып тастайды

Менің өмірім қара тұңғиыққа құйылғандай