Медсестра - Геннадий Белов

Идут наощупь первые трамваи

И, как всегда, встаешь ты в шесть утра,

Моя соседка — докторша седая,

Далеких дней военных медсестра

Ты в дождь оденешь старенькие боты,

Спешишь на службу в холод и в жару,

А в снах твоих бойцы стрелковой роты,

Опять зовут на помощь медсестру

Ты помнишь взрывов грохот сумасшедший,

Ты помнишь переправу на Днепре,

Где генерал, сквозь три войны прошедший,

Вручил медаль курносой медсестре

И вот опять снега на землю пали,

Клубиться ветер серый и сырой,

Куда же вы, ребята, запропали,

Спасенные когда-то медсестрой

Проходят годы в дымке пропадая,

А служба вновь зовет тебя — пора,

Моя соседка — докторша седая,

Далеких дней военных медсестра

Алғашқы трамвайлар қыбырлап келеді

Сіз әдеттегідей таңғы алтыда тұрасыз,

Менің көршім ағарған дәрігер,

Әскери медбикенің алыс күндері

Жаңбырда ескі етік киесің,

Суықта да, ыстықта да қызмет етуге асығасың,

Түсіңізде атқыштар ротасының жауынгерлері,

Қайтадан медбике көмекке шақырылады

Жарылыстардың ессіз гүрілі есіңізде ме,

Днепрдегі өткел есіңізде ме?

Үш соғысты басынан өткерген генерал қайда?

Қыр мұрынды медбикеге медаль табыстады

Міне, тағы да қар жерге түсті,

Сұр және дымқыл жел бұралған,

Балалар қайда кеттіңіздер?

Бір рет медбике құтқарды

Жылдар тұманда өтеді, жоғалады,

Қызмет сізге қайта қоңырау шалды - уақыт келді,

Менің көршім ағарған дәрігер,

Әскери медбикенің алыс күндері